mi?
İhtiyar:
– Edebilir, bir deneyelim, der.
Dünya malına meyletmeyen böyle bir dervişi
kendi tebasına almak fikri padişahın hoşuna
gider. O sırada padişahın mağaradaki dervişi
ziyaret ettiği haberi çevre köy ve beldelere
ulaşmış, haberi duyan dağa akın eder. Kısa
zamanda dağda kalabalık bir insan topluluğu
meydana gelir. Padişah ile ihtiyar danışmanı
arasında bu konuşma geçerken, gün akşam
olmuş, güneş batmak üzeredir. Aşık çobanda
huşu içinde zikrine devam etmektedir. Padişah
ve danışmanı dervişe doğru ilerlerler.
Padişah bu teklifi yaparken, aşık çobanın
çoban arkadaşı da mağaranın kapısına kadar
gelebilmiş, sevinci yüzünden okunuyordu.
Arkadaşı kaç yıldır hasretini çektiği sevdiğine
kavuşacaktı. İhtiyar da umutluydu, çobanın bu
mağaraya hangi gaye için kapandığını
biliyordu. Mağaranın kapısında çobana öneriyi
yapar:
– Derviş Efendi, seni kızımla evlendireyim.
Bunu duyan çobanın arkadaşı da, alim
ihtiyarda çobanın hemen kalkıp teklifi kabul
etmesini beklerken, çok farklı bir durum
olmuştu. Çobandan gelen ilk tepki bu sefer
çok yüksek bir sesle Allah (c.c) lafzı
duyulmuştu ve çoban ayağa fırlamıştı.
Padişah bu teklifi yaptığında güneş batmış,
ufukta batan güneşin bıraktığı kızıllık vardı.
Bu sesle Padişah da dahil herkes teklifi kabul
ettiğini düşünmüştü ama çoban elindeki
tespihi yavaşça cebine koydu ve yerine oturdu.
Herkes pür dikkat ne diyeceğini beklerken,
Çoban:
– Hayır padişahım, kızınızla da evlenmek
istemiyorum.
Şaşırmak sırası, ihtiyar danışmanda ve
çobanın arkadaşındaydı.
Nasıl olur? Çoban bu mağaraya padişahın
kızını alabilmek için kapanmıştı.
Dağ derin bir sessizliğe bürünmüştü. Herkes
hayret içindeydi, bu dervişin gerçek manada
Allah dostu olduğuna kimsenin şüphesi
kalmamıştı. Çünkü ona yapılan teklifleri kimse
reddedemezdi. Hele çobanın arkadaşı bu işe
iyiden iyiye bu işe şaşırmıştı. Öyle ya
Padişahın kızını elde edebilmek için neler
çekmişti, neredeyse hayatını kaybedecekti.
Şimdi ise bunu elde

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>