Qocalma Ana.

Niye yorğun-yorğun baxırsan mene,
Ay senin başına dolanım Ana?!
Ömrünü-gününü bızimçün veren,
Qocalıq üzünden solanım Ana!

Qüdretim olsaydı senin xetrine,
Zamanı tersine men döndererdim.
Çıxarıb dünyanı öz mehverinden,
Ayağın altına yere sererdim...

Ömrümden ömrüne vere bilmirem,
Çaresiz qalıram, külüm de yanır.
Ağarmış saçına baxdıqca Ana,
Gözümün önünde her şey dayanır!

Gezerdim dünyanı lap ayaqyalın,
Gezerdim seninçün dirilik suyun.
Yoxdu ele derman, acizem Ana-
Tebiet oynayır menimle oyun!

Ne qeder teselli versen de mene,
Qalıram yene de men yana-yana.
Dayana bilmirem başına dönüm,
Qocalma, ne olar qocalma Ana!..

Etibar Cavad. 16 mart 2014

»Sevgi şerleri
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç