sevincle,
Lakin Yaradana verdiyi sözü..
Bilmeyir yerine yetirsin nece.

Namuslu, qeyretli, ismetli qadın,
Vedini tesevvür ede bilmeyir,
Allahla ele bir ehd bağlayıb ki..
Bu sirri kimseye deye bilmeyir.

Sübh Namazında qadın bu defe,
Ağlaya- ağlaya dedi- Ay Allah!
Qeyyumsan...Celalsan, bilmediyin yox,
Mene bir yol göster etmeyim günah.

Hemen gün röyada qoca söyleyir-,
Ey qadın, süb-tezden Meçide get sen,
Birinci qarşına kim çıxsa orda..
Açıb bu sirrini ona deyersen.

Qadın o, qocanın dediyi vaxtda,
Ümüdle Meçide teref gedirdi,
Namaza telesen bir mömün görüb..
Qardaş ayaq saxla bir dayan dedi.

Gelib yaxınlaşıb amma utandı,
Bilmedi derdini nece söylesin,
Mömünse dedi- utanma bacı,
Allah cümlemizi islah eylesin.

Bilirem derdini demesen de sen,
Budur meslehetim, meyxane görsen,
Önünde üç qarış.donunu qaldır,
Guya dizlerini qaşıyırsan sen.

Çalış.ele et ki, meyxanedeki..
Namehrem kimseler görsün hemin an,
Allahla tutduğun ehhdi- peymanın..
Bu yolla evezin etmiş.olarsan.

Utanaraq qadın dedi mömüne,
Sen dediyin bu ehtdimle ferqlidir,
Mömünse söyledi- qadın dizlerin..
Gören kes onunla yatmış kimidir.

Qadın meyxanenin önünde durub,
Mömünün dediyi kimi de etdi,
Görenler, dizlerin qaşıdı sandı,
Yenede o qalxıb yoluyla getdi.

Her addım atanda fikirler onun,
Sanki, gözlerine perde çekirdi,
Qelbleri, Tek Olan O, İlah bilir,
Bes mömün bu ehti nece bilirdi?.

Bu sual Mesçide getirdi onu,
Bilmek isteyirdi kimdi o, insan.
Mecitde bir abid qadına dedi,
Bilirem, qem.. keder deyildir asan.

Abid söyledi ki, men bu gün seher,
Ezan oxuturdum bax o minberde,
Sen ise Meçidin yolunda durub..
Ele hey danışdın özün - özünle.

Hemen an anladı her şeyi qadın,
Bildi ki, o, mömün bir melek imiş,
Allah Zövecelle Rehim eyleyib..
Bu yolla günahın eff eleyibmiş.

Göz yaşı bulaq tek axdı üzünden,
Diz üste çökerek tövbe eyledi,
Yoxdan var edensen Ey Gözel Allah,

<< 1 [2] 3 >>