Bir gün bir nefer Peyğemberin (s.e.v) yanına gelir ve deyir:
- Ya Peyğember (s.e.v) men zina etmeyi, oğurluq etmeyi, içki içmeyi ve yalan danışmağı sevirem. Amma bunlardan birini senin xatirine etmeyecem. Siz mene hansı günahdan uzaq olmağı meslehet görürsüz?
Peyğember(s.e.v) deyir:
- Sene yalan danışmağı qadağan edirem. Ne edirsen et amma yalan danışma.
Bu vaxt Sehabeler deyirler:
- Ya Peyğember (s.e.v) en çox günah qazandıracaq emelleri yox, en az günah qazandıracaq emeli etmemesi üçen qadağan qoyursuz. Bu ne olan işdi?
Peyğember (s.e.v) deyir:
- Sebrli olun.
Hemin adam Peyğemberin (s.e.v) yanından çıxıb eve gederken zina etmek isteyir ve özü özüne deyir:
- Kimse menden hardan geldiyimi soruşsa ne deyecem? Yalan danışa bilmerem, doğrunu söylesem meni şallaqlayacaqlar.
Bu fikrinden el çekir. Bu minvalla yalan danışmamaq xatirine oğurluq da etmir, içki de içmir ve doğru yöne yönelir. Bir müddet sonra Peyğemberin (s.e.v) yanına gelerek halına Şükür edib bütün günah emellerden el çekdiyini ve Allaha ibadet edeceyini deyir. Bu vaxt Sehabeler Peyğembere (s.e.v) deyirler:
- Meslehetine Şükür olsun Ya Peyğember (s.e.v)
