Revayete göre bir varlının ve de bir kasıbın uşaqları bir sinifde oxuyurmuş. Zengin olan kişinin oğlu her zaman dersllerinden aşağı qiymet alar ve danlanarmiş… Kasıbın oğlu yüksek qiymet alar ve her zaman teriflenermiş.Bir gün zengin beyzade öz oğlunu da götürüb müellimi danlamağa geler. Deyir ki, menim oğlum zengin, atası böyük nüfuza malik bes niye o yoxsul gedanın oğlu menim oğlumdan yaxşı qiymet alır, teriflenir… (aciqli halda ) Müellim: — Bilmek isteyirsinizmi sebebi? Zengn beyzade :- Beli! Müellim uşaqlara eyni tapşirıq verib deyir ki, sabaha kimi hazır olsun tapşırıq beledir. Qonşunun hininden yumurta götürmek, amma bu yumurta ele götürülmelidir ki, hec kim görmesin. Uşaqlar eve gelir seher olur hem kasıb hemde zengin valideyinlerin her ikisi uşaqları ile beraber mektebe gelir. Müellim soruşur tapırığımı yerine yetirdinizmi ?Zengin balası ucadan fereh hissi ile: — Beli müellim! Yumurtanı müellime verir. Muellim kasıb şagirdinden soruşur sen niye dinmirsen yoxsa tapşırığı yerine yetirmemisen?Uşaq meyus halda :- Xeyr müellim .Müellim:- Niye?Uşaq: -Müellim Vallah nece defe girdim hine hem gündüz, hem qaranliqda ha calişdim yumurtanı götürem, amma meni kimse görürdü. Ona göre de götüre bilmedim… Müellim:- kim? Uşaq: -Vicdanım, Allahım hem gece, hem gündüz, hem işiqda, hem qaranleqda meni izleyirdi .Müellim üzünü zengin beyzadeye tutub deyir: — indi gördünüzmü senin terbiye verdiyinle saymadığın, ayağının tozu qeder qiymet vermediyin yoxsulun verdiyi terbiyeni ?
