baxmağa çalışırdım gözlerinin içine. Bu defe qaçırmayacaqdım gözlerimi o qaralardan. İnadsa inad! Nifretse nifret!
Qısa bir an gözlerini yanımda eyleşen Azer beye çevirib yene mene döndü. İndi qışqırıq atan qara gözlerin sebebi ne idi bele?!
Qoluma toxunan elle diksinib gözlerimi Azer beye çevirdim.
"Sizinledi" - dedi gözleri ile orta yaşlı adamı işare ederken. Bir şey anlamamışdım. İndi niye bu otağa sükut çökmüşdü?
Orta yaşlı adam sual dolu baxışlarımı görmüş olacaq ki, gülümsedi ve bir daha tekrarladı sözlerini.
"Suay xanım, bir müddet Ağazadelerle işlemeyinize baxmayaraq indi bizim reqibimizle eyni cebhede olduğunuzdan danışırdım" - sona doğru ciddi veziyyet aldı. Bunun ne menası vardı ki? Üzüme sabitlenen sayını bilmediyim gözlerden narahat olurdum artıq.
"Bu adam kimdi?" - deye soruşdum sadece Azer beyin eşideceyi tonda.
"Baş memar" - deye cavabladı eyni terzde. Bes Senan? Ona ne olmuşdu? Ah, böyük ehtimalla Ayaz onu qovmuşdu.
Düşüncelerimden ayrılıb menden cavab gözleyen adama yöneltdim diqqetimi.
"Beli"- boğazımı temizledim - "Bezen heyat gözlemediyimiz şeyler çıxarar qarşımıza. Ele bir vurar ki seni, çaşıb qalarsan. Bu sebebden kimseye güvenmeyeceksen" - sözleri tek-tek vurğuladım gözlerimi bir an bele Ayazdan ayırmadan. O tanıdığım duyğusuz adam hele de üstündeki çaşqınlığı atmamışdı. Üzüme ele baxırdı ki...Peşmanlıq dolumu?
Gülümsemeye çalışıb gözlerimi yeniden orta yaşlı adama çevirdim.
"Yoxsa, indiki veziyyetle çox qarşılaşarsınız". Adamın qaşları havalandı, ancaq bir söz söylemeden qarşısındakı senedi açdı. Yeniden otağı uğultu bürüyerken, bu defe o tanış qalın ses eks-seda verdi otaqda.
"Demek, Suay xanım sizinle işleyir". Gözlerimi üzerime dikilmiş ürkütücü qaralara çevirdim. Adımı xüsusile vurğulamışdı. Aylardı eşitmediyim bu ses...Sanki qalın ses dalğaları qanıma qarışıb üreyime doğru yön aldı. Sonra geri qayıtdı ve yeniden hemin yönde istiqametlendi. Bir daha...Bir daha...Ve bir daha! Her defesinde üreyim daha da çıxmağa

<< 1 [2] 3 4 ... 16 >>