baxır, Aydın ise ümumiyyetle bunu gözlemirdi deye evvelce gözlerini iri açaraq mene baxsa da ardınca heyretinin yerini qezeb almışdı.
-Sen öz-özlüyünde nelerise hell etmisen. Amma men yox! - ses tonunu qaldırsa da sakitliyini qoruyurdu.
-Sen de öz-özlüyünde hell ede bilersen. Bu meni maraqlandırmır. - vecsizce söyledikde Aydının daha da qezeblendiyini gören Celal celd ayağa qalxaraq:
-Biz yaxşısı çıxaq. - deyib Aydınla birge otaqdan çıxdı.
Onlar çıxdıqdan bir neçe saniye sonra ise Meryem özüne gelib axır dillendi:
-Ne baş verir? - belli idi ki, hazırda daha uyğun bir cümle tapa bilmir.
-Biz sadece yola getmirdik. Bir-birimizi incitmeyin menası yoxdur.
-Ele idise niye başladınız bu münasibete? Siz birge işleyirdiniz ve bir-birinizin xasiyyetini bilirdiniz.
-Men bu cür olacağını düşünmemişdim. - Meryemi inandırmaq üçün ağlıma müxtelif behaneler getirir, sonuncu yalanımı da söylemeye hazırlaşırdım. - Xasiyyeti çox ağırdı ve men qebul ede bilmirem.
-Axı... - Meryem bilirdim ki, meselenin derinliyine gedecek. Bu sebebden onun sözünü kesib özüm dillendim:
-Meri, xahiş edirem daha bu barede danışmayaq.
O, meni başa düşüb daha da bu mövzuya qayıtmamış, söhbeti deyişerek bir hefte sonra Celalın ad gününe etdiyi hazırlıqlardan danışmağa başladı. O, yaxın dost-tanışların olacağı kiçik bir ziyafet düşündüyü dile getirdikde men de onu desteklemiş, ne lazım olduqda kömeye hazır olduğumu söylemişdim.
Hemin günden sonra Aydınla her gün qarşılaşdıqda o, menimle danışmağa cehd etse de ona qarşı ele divarlar ucaltmışdım ki, hemin divarları heç cüre aşa bilmirdi. Son bir neçe günü ise Meryeme ad günü hazırlıqlarında kömek etdiyim üçün bu meseleleri düşünmeye vaxtım bele olmurdu. Hemin gün ise uzun müddetdir heç bir ziyafete getmediyim üçün hevesle hazırlaşıb mekana yollandım. Masada eyleşib etrafa baxırdım ki, Meryem yaxına gelerek:
-Meni helelik üzrlü say. Birazdan geleceyem. - söyleyib gülümseyerek yanımdan uzaqlaşdı.
Qarşımdakı meyve şiresinden bir neçe qurtum alıb

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>