Vehhabilere, Әhli-beyt mezhebi ile münasibetde keskin mövqe tutmalarına ve anti-şie tebliğat kompaniyasının proqramlarının süretlendirmekde hereketverici qüvvelerden biri de onların, müselmanların bu cazibedar mezhebe süretle axınından qorxmalarıdır. Doğrudan da, Qurani-Kerimden ilham almış medeniyyetin cavanlar ve ziyalı şexsler arasında geniş yayılması ve onların Mehemmedin (s) heqiqi sünnesi ile müvafiq olan işıqlı telimini reğbetle qarşılaması vehhabileri son derece dehşete gәtirir. Burada bir neçe nümuneye diqqet yetirmeyimiz yerine düşer:
Doktor İsamüddin “El-imam Mәhemmed bin Seud” universitetinin mezunu, Bin Bazın (Seudiyyenin en böyük müftisi) şagirdi, elece de Senan şeherinin böyük mescidlerinden birinin İmam-camaatı ve Yemende vehhabiliyin tebliğatçısı idi. Şielikde küfr ve şirk ünsürünü isbat etmek üçün “Eş-şie bеynel-isna eşeriyye ve firequl-Qulat” (dinde küfrle neticelenecek ifrata varanlar) adlı kitabının müellifi olan bu şexs cavan bir şie ile tanışlıqdan sonra Әhli-beyt mezhebinin nurani medeniyyeti qarşısında diz çökerek, vehhabilikden şieliye üz getirir.
Doktor İsam ele bu münasibetle qeleme aldığı kitabında yazır: Vehhabi qardaşlarımızın kitablarını oxuduqca, bize aydın olur ki, gelecek, 12 imamçı şiә mәzhebinin intizarındadır; çünki onlar (vәhhаbilәr) (radikal olduqlarına göre) vehhabiler ve diger müselmanların bu mezhebe süretle axınına bais olurlar.

Daha sonra Medine İslam universitetinin müellimi Şeyx Ebdüllah El-Quneymandan neql ederek yazır:
“Artıq vehhabilere mә’lum оlmuşdur ki, İmamiyye şieliyi gelecekde ehli sünneni ve vehhabiliyi özüne celb ede bilecek yegane mezhebdir.”
Seudiyyenin adlı-sanlı yazıçılarından sayılan Şeyx Rebi ibn Mәhemmed cenabları yazır:
“Menim üçün son derece teeccübdoğurucu haldır ki, bizim bezi qardaşlarımız, o cümleden Misirde tanınmış ve görkemli alimlerden birinin övladları, elece de elmi dairelerde uzun müddet bizimle çalışmış elm аdаmlаrı, habele bizim saflıqlarına inandığımız qardaşlarımızdan

[1] 2 >>