baxımından qebul
etdim. Sonra bu şertlerden sevdiyim qadına behs
etdim, yüksek sesle gülüb bunun çox axmaqca
olduğunu ve evvel-axır boşanmağı qebul etmek
mecburiyyetinde qalacağını söyledi.
Yoldaşımla boşanma mövzusunu açdığımdan beri
fiziki temasda olmamışdım. Bu sebebden ilk gün
onu qucağıma alıb qapıya apardığımda qeribe bir
duyğu yaşadım. Oğlumuz arxamızda dayanırdı ve
alqış etmeye başladı "Atam anamı qucağında
daşıyır". Bu onu çox sevindirmişdi, sözleri mene
pis tesir etmişdi... Yataq otağından evin qapısına
qeder 10 metr daşıdım. Yoldaşım gözlerini bağladı
ve qulağıma "oğlumuza boşanmamızdan behs etme"
deye pıçıldadı. Men de başımı öne eyerek tamam
dedim, ve içime bir keder çökdü. Qapı önünde onu
buraxdım, yoldaşım avtobus dayanacağına getdi
ve onu işe aparacaq olan avtobusu gözledi. Men
de tek başıma ofise getdim...
2. gün bu oyunu oynamaq bize daha asan
gelmişdi. Yoldaşım başını sineme dayadı, ve onun
qoxusunu duydum. Birden yoldaşıma uzun
müddetdir baxmadığımı anladım ve onun
evlendiyim zamankı qeder genc olmadığının
ferqine vardım. Üzünde xefif cizgiler meydana
gelmişdi, saçlarına ağ düşmüşdü. Keçen iller elece
yanından ötmemişdi, o an özümden ona bununla
neler etdiyimi soruşdum...
4. gün onu qucağıma aldığımda bir güven duyğusu
yaşadım. Bu mene heyatının 10 ilini hediyye eden
qadın idi...
5. gün bu güven duyğusu daha da böyümüşdü.
Bundan sevdiyim qadına behs etmedim. Günler
keçdikce onu daşımaq daha da asanlaşmışdı, belke
de bu sayede etdiyim meşqden öteridir bu. Bir
seher onu ne geyeceyini düşünerken izledim.
Üsyan ederek her gün paltarlarının bir az daha
bol geldiyini söyledi. Birden onun ne qeder
süzüldüyünün ve arıqladığının ferqine vardım.
Demek ki, onu her seher daha asan daşıya
bilmemin sebebi bu idi. Birden üzüme yumruq kimi
vurdu. Bu qeder ağrını ve kederi üreyinde
daşıyırdı. Ferqinde olmadan onun başını oxşadım.
O an oğlumuz da geldi ve "Ata anamı daşımağın
lazımdı" dedi. Bu heyatımızın bir parçası

<< 1 [2] 3 4 >>