Islam şerietine göre, insanın öz canına qesden zerer yetirmesi intihara beraber tutulur ve böyük günah sayılır. Müselman her yolla öz sağlamlığını ve heyatını qorumalıdır.
Allahın verdiyi cana qıymaq – ister zor ve eziyyet yolu ile olsun (meselen, bedeni kesmek, xesaret yetirmek ve s.), isterse de ağrısız üsullarla olsun (meselen, qesden zererli derman qebul etmek, xeste orqanın sıradan çıxmasına şerait yaratmaq ve s.) – dinimizde yolverilmezdir. Bu üzden bezi müctehid ve müftiler hetta siqaret çekmeyi de sağlamlığa tehlüke töretdiyi ve bir sıra qorxulu xesteliklere yol açdığı üçün haram sayırlar. Müselman alimleri hemişe bu prinsipe riayet etmiş, öz sağlamlıqlarını pis verdişlerle puç etmemeye çalışmışlar. Hetta bir çoxları üçün tergidilmesi qeyri-mümkün görünen siqaret kimi verdişi de alimler canlarına ziyan olduğu barede yeqinlik elde etdikden sonra birdefelik terk etmişler.
XX esrde yaşamış meşhur alimlerden biri, Cenubi Azerbaycan esilli Seyyid Mühemmed Kuhkemeri (Ayetullah Hüccet adı ile tanınırdı) siqaret çekmeye adet etmişdi. Müasirleri öz xatirelerinde qeyd edirler ki, alim gün erzinde çoxlu siqaret çekirmiş, xüsusile, mütalie zamanı buna verdiş etmişdi. Bir müddetden sonra Ayetullah Hüccetin sehhetinde problem yaranır. Müalice üçün onu Qumdan Tehrana getirirler. Hekim müayineden sonra alimin ciyerlerinde xestelik elametleri tapır ve ona qeti suretde siqareti tergitmeyi meslehet görür. Seyyid Hüccet evvelce hekimin sözünü zarafatla qarşılayır: «Men bu ciyerleri siqaretden ötrü isteyirem. Siqaret olmasa, ciyerler neyime lazımdır?». Hekim tam ciddiyyetle sözüne davam edir: «Meslehet görürem ki, siqareti tergidesiniz, çünki bu, canınıza ziyandır». Alim ani sükutdan sonra bir de sual verib deqiqleşdirir: «Deyirsiniz ki, siqaret çekmek canıma ziyandır?». Hekim bir daha öz fkirini tesdiq edir. Seyyid Hüccet Kuhkemeri qetiyyetle bildirir: «Madam ki, canıma ziyandır, onda bu günden birdefelik tergitdim». Alim hemin günden bu zererli verdişin daşını atır ve

[1] 2 >>