çıxış ede bilmez ve bunların heç birinin icazesi teleb edilmir. Hedislere uyğun olaraq, icaze verenlerin arasında baba atadan evvel sayılır, yeni ilk önce onun münasibeti esas götürülür. Özü de baba – atanın atasıdır, ananın atası bu selahiyyete sahib deyil (Üsuli-Kafi, V, 395-396, hedis 1, 2, 4 ve 5).
Ata ve ya babanın icazesi yalnız bakire qızın izdivacı zamanı teleb edilir. Dul (erinden boşanmış ve ya eri ölmüş) qadın öz heyatını qurmaqda tam serbestdir, istediyi adama ere gede biler ve bu zaman heç kesden icaze alması şert deyil. Lakin qızın bakireliyi bedbext hadise (xestelik, yıxılma ve s.) ve ya şeriete uyğun olmayan sebeb (zina, etibarsız nikah) üzünden itirilmişse, o yene de bakire hökmüne tabedir.
Ehli-sünne mezheblerinin meseleye münasibeti bir qeder ferqlidir.
Henefi mezhebine göre, yetkinlik yaşına çatmış qız (ister bakire olsun, isterse de bakire olmasın) istediyi şexse ere getmek hüququna sahibdir. Bununla bele, bezi hallarda qızın atası ve ya babası evliliye qadağan qoya biler. Bu iki halda mümkündür: a) qız sosial, dini ve eqli cehetden özüne tay olmayan birisine ere getmeyi qerara almışsa; b) qız üçün teyin edilmiş mehriyye onunla eyni sosial statusa malik sair qadınların mehriyyesinden azdırsa. Qızın üzerinde en çox haqqı olan velisi (himayedarı) yuxarıdakı sebebler üzünden izdivaca razı deyilse, kebini pozmaq hüququna (yeni bu teleble qaziye müraciet etmek haqqına) malikdir. Bütün bu hökmler heddi-büluğ yaşına çatmış hem bakire qızlara, hem erinden boşanmış ve ya eri ölmüş dul qadınlara, hem de zina, xestelik, yıxılmaq ve s. sebebler üzünden bakireliyini itirmiş qızlara şamildir.
Maliki, şafii ve henbeli mezheblerine göre, ata ve ya baba yetkinlik yaşına çatmış öz bakire qızını istediyi adama ere vere biler; bu zaman qızın icazesi teleb edilmir. Amma ata fiziki cehetden qüsurlu, cinsi baxımdan iqtidarsız, fasiq (exlaqsız) bir adama qızı ere vere bilmez; eks halda qız kebini pozmaq haqqına sahibdir. Atanın (babanın) öz qızından razılıq

<< 1 [2] 3 4 5 >>