Sevgi anladılmaz, yaşanır. Sevgini anlatmağa çalışmaq sözün bitdiyi yerde danışmaqdır. İnsan ancaq sevgiye dair danışa biler.Sevgi işıq kimidir, sevgisizlik qaranlıq. Qaranlığın qaynağı olmaz. Qaranlıq işığın yoxluq halıdır. Feqet işığın bir qaynağının olması labüddür. Menbesiz işıq olmayacağı kimi, qaynaqsız sevgi de olmaz.
Sevginin qaynağı Allahdır. Sevgi bulağı Allahdan qaynayar.O, El-Vedud olandır. Vedud ismi, fe`ul veznindendir. Bu veznin özelliyi hem fail, hem mef`ul olmasıdır. Bu üzden Vedud ismi hem “En çox seven”, hem de “En çox sevilen” anlamına gelir. Bir başqa ifadeyle hem “sonsuzca seven”, hem de “sevilmeyi isteyen” anlamını verir. Vedud ismini diger bir çox ismden ayıran ferq de budur.
Allah Rezzaq ismiyle “ruzi verir”, Xellaq ismiyle “yaradır”, Qaffar ismiyle “bağışlar”, Rehman ismiyle “rehmet eder”. Bu ve bunun kimi isimler tek tereflidir. Feqet Vedud ismine gelince, iş deyişir, cütterefli bir münasibet başlar: Hem sever, hem de sevgi ister. Ele bu da sevginin ferqliliyidir.Allaha nisbet edilen sevgi “ hubb” ve “vudd” kelimeleri ile ifade edilir. Qur`an ve sünnet edebiyyatında “Eşq” kelimesi ilahi sevgi üçün istifade olunmaz, “sarmaşıq”, “sarmaşıq kimi sevdiyine sarılan ve onu esir alan” anlamına gelen “eşq” sözü beşeri sevgini ifade eder. Hubb ise “toxum, çeyirdek, öz” menasına gelir. Sevgiye mehebbet deyilmesinin hikmeti de buradan belli olur : Sevgi mexluqat ağacının toxumudur. Mexluqat ağacının en soylu meyvesi olan insan da sevgi toxumunu içinde daşıyan “meyvedir”.
Meyve köküne olan sedaqetini sevgiyle isbat eder. İnsanın Allah sevgisi de eledir. Bu üzden veyh sevgide en böyük payın Allaha ayrılmasını şert qoyar: “Iman edenler her şeyden daha çox Allahı severler”. Ve Allah Resuluna da bele söylemesi emr ediler: “De ki, eger Allahı sevirsinizse, meni izleyin ki, Allah da sizi sevsin.” Allahla qul arasındakı bu qarşılıqlı sevgi daha başqa ayelerde de vurğulanır: “Onlar Allahı severler, Allah da onları sever.”
“Vudd” sevginin cox özel bir

[1] 2 3 >>