sepelenirdi.

- Keçib daha. Qab getir, altına qoyaq.

- Xalçalarımız çürüyecek.

- Entiqe. Tezelerini alarıq.

- Bu dünyada kaş senin kimi arsız olaydım.

- Terbiyene berekallah.

- Ede, üz gizledirsen? Bir çıx, oğluyla danışsana!

- ...Sene “beş”, daha qarğış tökmürsen. Üreyime damıb ki, evezinde Allah bize oğul da verecek, hele qız da.

O, gözlerini gözel gösteren ümidlerle mene baxdı.

Müharibeleri insanlar, sülhü Allah töredir.

Allaha bir tek sülhü yaraşdırmaq olar.

Rübabe xala bir gün de metbexde suyu açıq qoyası. Yıxılıb yatıb.

Divarlarımızdan şaquli seller alt mertebeye şığımadı be.

Metbeximizin bir divarındakı sel Güneşi inikas edib, qarşı seller üzerine narıncı-titrek “pencere” salırdı. Paralelopipede benzer bu dördbucaqlı eksin 1/3 hissesi bitişik-perpendikulyar divara da düşdüyünden, 90º qatlanmış kimiydi.

Sonralar bu nadir menzereye göre minnetdarlığımı bildirende, Rübabe xala mat qalmışdı.

“Meqapolis qonağı” her gelende, divarlarlarımızla döşeme arasındakı düz bucaqlarda qarışqa meyidleri qara-qonur xetler yaradır. Bu xetlerin üzerinde, paraşütle enibmiş kimi, hörümçekler göze deyir.

Tavanda paslı sudan xerite cızılar; bu xeritede Afrika ölkelerine benzer menzereler görersen. Rengi qopub düşmüş yerler ölke paytaxtları yerindedir.

Dayan, bu kimdi bele? Kimdi qapımızı qıran?

Sese nece atıldımsa, on barmağımın onu da qapıya çırpılıb, qoca bir fortepiano sesi çıxardı. Dörddeki Qorbaçov sifetli qonşumuz 20 Yanvarın sovet herbçisi kimi savaş pozasında dayanıb, baxışlarıyla gözümü oyurdu.

Mimik ezeleleri üzerinde çabalayan nifretinde tarixilik sezilirdi.

Men onun sert-kesici nezerlerine çenemin eyri-köndelen hereketiyle cavab verdim: sel-su bizlik deyil. Nifret onun gözlerinde “kalaşnikov”a çevrilendese, vehşet içinde yuxarı cumub, Qezenfergilin de qapısına zerble bir do-re-mi-fa hekk eledim. Rübabe xala - div yuxusunda. Keçdim yumruğa. Yumruq keçmedi. Açarla taqqıldatdım.

Şap-şup,

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 14 >>