iyleyirdim. Gözlerimi qapadıb dodaqlarıma xefifce gülümseme yapışdırdım.
Qefteye bürünüb otağıma doğrulandım. Nemli saçlarım açıq çiyinlerime yapışmışdı.Güzgüde özüme tamaşa etdikdem sonra şkafı açıb geyim seçmeye başladım.
Cins etek, boş köynek. Yumşaq pufikden eyleşib saçlarımı fenlemeye başladım. Üzüme heç bir makiyaj vurmadım.Xoşlamırdım daha doğrusu. Mene tebiiilik çox yaraşırdı. Bir azacıq qarabuğdayı qızam. Olsun da. Ellerimi çenem altına dayaq verib özüme aynadan baxaraq gülümseyirdim.
Ayağımda ev ayaqqabısı ile metbexde biş-düş edirdim. Nenelerim yatırdılar deye çalışırdım ki, çox ses-küy salmayım. Her ikisi qelyanaltıda yumurta yemeyi sevirdiler. Menimki bal ve behmez idi.
Çantamı çiynimden aşırıb evden çıxdım. Oxuduğum tehsil müessisesi yaxında yerleşirdi. Piyada gedirdim hemmişe. Gecikmelerim olurdu. Amma hemişe şirinliyimi işe salırdım. Refiqem yox idi. Sadece “salam-sağ ol”, “necesen?”, “ne var-ne yox”. Özümü gözel saymırdım. Menden de gözelleri vardı. Amma ne iş idise, oğlanlar meni rahat buraxmaq bilmirdiler. Biri de Elcan idi. Suyu şirin oğlan. Ele saf tebessümü var idi ki. Men hemişe onu uzaqdan-yaxından görende xefifce gülümdeyib keçirdimse, derhal qarşımda peyda olurdu.Pis oğlan tiplerinden çox-çox uzaqda idi. Ondan müsbet aura alırdım hemişe. Amma dost, qardaş kimi yanaşırdım ona. Neyleye bilerdim bundan artıq?! Üreyim de, ağlım da bele qebul edirdi Elcanı.Onu davalardan uzaq tutmağa çalışırdım. Hemişe mene söz atan oğlanlarla davaya çıxmaq arzusu ile yanırdı. Men ise onunla danışıb fikrinden daşındırırdım. Elcana baxanda özümü peşmanlayırdım ki, niye seve bilmirem bu oğlanı?! Sırf Elcana göre mene hesed aparan qızlar çoxalırdı.Vecime almırdım. Dersden sonra özümü atırdım emalatxanama. Mene yol gösteren Hacı müellim de araada gelib menim eserlerime baxaraq qiymetlendirirdi.
...
AYAZ
Qaranlıq. Qaranlıq. Yene qaranlıq. Heç ne hiss ede bilmirem.
Göz qapaqlarımı bir balaca qaldırmağa cehd eden kimi derhal gücden düşerek qapanırdı.
En

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 37 >>