ferqli idi. Onlara hörmet, mehriban, xoş münasibet vardı.Hetta Ayazla 10-15 deqiqelik danışdılar. Almanca bilmediyime baxmayaraq onların xoş danışıq tonlarından ve Ayazın eksilmek bilmeyen tebesssümünden sevinirdim. Şeheri xeyli gezib dolaşdıq. Açıq kafelerin birinde yüngülce şam etdik. Danışıb güldük. Bir-birimize sevgi dolu baxışlarla baxdıq.
Sessiz küçe. Dinmeden sessizlikden hezz alırdıq. Bir az getdikden sonra men yerde eyleşib bir dizimi qucaqladım.
-Ne oldu birden?-narahatçılığını bildirdi.
-Heç ne,-gülümseyib sakitce dedim.-Sadece burda oturmaq istedim bir anlıq.
Arabasından sürüşüb yanımda yerleşdi. Qolu ile meni özüne teref çekdi. Küreyim onun sinesine söykendi.Gözlerimi ulduzlu semaya qaldırdım.Sakit gece.Qolunu sığalladım.
-Ne vaxt qayıdırsan?-saçlarımı iyleyib öpdü.
-1-2 güne,-dodaqlarımı gücle araladım.
-Darıxacam.
-Men de...
...

AYAZ
Getmemişden qabaq yanıma geldi.Bir-birimizden gözlerimizi çekmeden danışdıq. İnce barmaqlarını bir-bir öpdüm.
Onun gedişinden derhal 1 gün sonra Eli teşrif buyurdu. Üstelik tek deyildi, anamla birge. Her ikisi menimle uzun-uzadı her şeyden havadan tutmuş müaliceyedek söhbet etdik.
Yatanda Firuzeni xatırlayırdım. Onun semimiyyeti, pozitivliyi, optimistliyi. Her müalice prosesini onun xeyalı ile başa vururdum.
-Hey, dostum.
Elinin ittihamedici sesinden diksindim.Söykenib gözlerimi berk-berk qapatdım.Elinin qelben gülüşünü eşiden kimi bir gözümü açdım.
-Ne var? Ne gülürsen?
-Senin aşiqliyine.
-Ha?! Ne danışırsan sen?
Eli yaşıllıqda bardaş qururaq eyleşmişdi. Netbuku bir kenara buraxıb maraqla gözlerini mene zilledi.
-Danışsana.
-Oofff! Eli, başlama görüm.
-Nç, dostum, ya öz xoşunla danışırsan, ya da işgencelerimle danışmağa mecbur olarsan.İkisinden biri. Seç. Başqa variantı ağlına bele getirme.
-Sende qorxmaq lazımdır,-deyib başımı buladı.
...Eliye danışıb bitirdikden sonra derin fikirlere qerq oldu. Yumşaq gülümsündüm. Fikirli gözlerini mene zilledi.
-Senin müalicen uzun çeke biler, dostum. 8

<< 1 ... 30 31 [32] 33 34 ... 37 >>