Ümumiyyetle, menim üçün hemyaşıdlarımdan feqli olaraq heyat çox adi ve besit idi. İnsanlar arasında ele de ferq görmez , münasibetlerimde bir neçe yaxın refiqemi çıxsaq her kesle mesafeli idim. Bir azdan ev telefonunun sesine kitabdan ayrılıb zengi cavablandırdım. Yene Günel . Ve yene telaşlı ses.
-Bu defe hansı sevgilinden ayrılmısan?- bezgin şekilde cavab verdim. Herçend ki Günelle aramızdan su keçmezdi men onun bu "sevgilerine" anlam vere bilmirdim. Telefonun o biri ucundan söylenilen sözlerden agah oldu ki bu defe sebebi ziyaretimiz başqadır. WhatsApp'a gel emrini verib zengi sonlandırdı. Heç sevmediyim bu proqram. Duzsuz söhbetlerin mekanı idi mene göre. Kontaktımda çox adam olmadığı üçün lap maraqsız gelirdi. Günele ders suallarını atdıqdan sonra çıxdım. Yene ders.Hemişe özümden narazı qalırdım. Ona göre daha çox çalışmaq isteyirdim.
Belece günler bir-birini evez edirdi.Heyatımda deyişen heç ne yox idi. Fevral ayının sonları idi. Hazırlıqdan çıxıb uşaqlarla zarafatlaşaraq eve qayıdırdıq.Ümumiyyetle, dostlarımla semimi , şen ve zarafatcıl biri kimi münasibet yaradırdım. Dost ehatemden razı idim. Tebii ki , o zamanlar menim üçün her kes doğru insan idi. Hele 16 yaşım vardı ve heyat sadece çehrayı rengden ibaret idi. Kaş hemişe ele qalardı..
Mehlemize çatdıqda yene bu kölgeni görüb eseblerim gerildi. Sert baxış atıb göz süzdürerek yoluma davam etdim. Eslinde onun bu halına gülmeyim de gelirdi. Düşünürdü yeqin Naz edirem.Xeyr! Heç de bele. Sadece refiqelerimin sevgilileri mene her kese inanmamaq üçün esl nümune idiler. Birisine bağlanıb sonra "zırıldamağa" heç halım yox idi.Hetta buna da tenbellik edirdim. Dostlar öz aralarında mene Garfield texellüsünü vermişdiler. En sevdiyim cizgifilmin qehremanı idi. Tenbel olduğum üçün bizi benzedirdiler.
Kiminse bu kölgeni yanımda göreceyinden çekinib özümü tez eve çatdırmalı idim.Eslinde dedi-qodu ile maraqlanan bir deyildim, amma müzakire obyektinde de olmaq istemirdim.Hem bayaq mehlemizin yaxınlığında bibim oğlu

<< 1 2 [3] 4 5 ... 54 >>