Yazar: Yelomi Dilek Tercüme: Nazlı


Doĝulmamış bir uşaq.
Genc bir qadın ve heyatdan soyumuş bir adam.
Razılaşmalı bir evlilik idi onlarınki, her kes öz menfeeti üçün buna razılaşmışdı.
Genc adam oĝluna bir ana istemiş, genc qadın ise doĝulmamış uşaqına bir soyad.


Heyat heqiqi menada surpirizlerle doludur. Biz insan olaraq planlar, xeyallar qurarken heyat bizim ssenarimizi yazmış olur. Ve biz insanlar bunu bile, bile özümüze manee ola bilmirik.
Yanımda oturan adama çevrilmişdi bir an gözlerim. Her şey normalmış kimi avtomabili idare edirdi.
Beli, men bu gün evlenmişdim.
Evlenmişdim, evlenmişdim, evlenmişdim...
Bu sözün menasını her zerremle qavramaq üçün tekrar edirdim. Evlilik her genc qızın xeyallarından biri idi. Amma niye xoşbext deyildim ki, men? Bele bir xeyalı gerçekleşdirmişdim axı bes niye üreyim sıxılırdı ki? Gözümden axan bir damla yaşa manee ola bilmemişdim. Eslinde bu bir damla gelecek heyatımın başlanĝıcı idi. Göz yaşı ile başlayan bir evlilikden ne gözleye bilerdim ki? Üzüme acı bir tebessüm yayılmışdı. Elçilik ve kiçik toy merasimi tamamile Ayaz'ın israrları ile olmuşdu. Ehmed bunların hamısının gereksiz olduĝunu az qala her gün demişdi. Elim istemsizce bezekden ve nümayişden uzaq nişan üzüyüme toxundu. Bu üzük barmaqımda olduĝu müddetce bu yanımdakı adamla olmaqa mecbur idim. Avtomabil binanın dayanacaqında dayanması ile fikirlerden qurtulmuşdum. Ehmed mene fikir vermeden avtomabilden enmişdi. Özümü sakit olmaqa mecbur ederek avtomabilden endim.
Menim enmeyimle yene eyni soyug heeketlerle avtomabili kilidleyib binaya yöneldi. Derin bir nefes alıb arxasınca gedmişdim. Binanın içine girdiyimizde lifte girib menim gelişimi gözledi. Menim gelişimle 6-cı mertebeye basmışdı. Nefesim daralmışdı onunla qapalı yerde qalarken. Bu adama nece dözecekdim heqiqeten bilmirdim. Çox, çox çetin olacaqdı. Liftin dayanması ile ikimizde endik. Dehlizin sonundakı menzilin qapısında dayanıb qapını açdı. Geri çekilerek menim girmeyimi gözledi.

[1] 2 3 ... 200 >>