YAZAR:KÖNÜL...

Nece illik heyatim boyunca ilk defe idi ki,seher yuxudan durmagi hec istemirdim.Hele universitete getmek..
Sebebini az-cox texmin edirsiz yeqin ki,o egoist edebiyyat muellimi!
Deyine-deyine eynimi geyinib,ashagi endim. Aile uzvlerimiz artiq sufre bashinda idi,hamiya :"Sabahiniz xeyir",- deyib,en birinci atamin,sonra Sabutayin uzune sulu opush qondurdum. Anamin ve Renanin qisqanc baxishlarini da uzerimde hiss etdim,tebii ki.
Leylaya yaxinlashib,balaca,findigburun meleyimizi qucagima aldim. Hersheyini Sabutaydan almishdi ele bil,qumral saclar,gozler..
- Qizim,yemek yemeden cixacaqsan?-atamin sesine fikirlerden ayildim.
- He ata,-dedim,-universitete telesirem,gorusherik! -deyib ildirim sureti ile qachdim.Bilirdim,yoxsa zorla sufreye otuzduracaqdilar.
Ayaqqabilarimi geyinende bashimin ustunde kolge hiss etmishdim.
- Sabutay?
- Baci,pula zada ehtiyacin yoxdu ki?- gozlerini yere dikib sorushdu,- bax,ele bilme ki,qardashin seninle maraglanmir..
- Yox,o ne sozdur,-sozunu kesdim,- Bilirsen,senin yerin ayridi.Sen de gorum Renanin konlunu aldin dunen?
Renanin adi gelmeyi ile uzunde yayilan genish gulumseme..
- He, Leylani qisqanirmish. Neyleyim bax,biri heyat yoldashim,biri qizim..Nece ferq qoyum?
- Men burada neyem bes,-kuskun-kuskun dillendim.
- Ay ifrite,gel bura gorum,-saclarimi qarishdirib yola saldi,-get,gecikeceksen..
- Bax,kechishdirdin aa meni. Dua ele ki, gecikirem.
- Bura bax, ne vaxtdan qardashla bele danish..
- Helelik!,- qacharaq evden chixmishdim. Qardashimi esebileshdirmek bashqa zovq verirdi..
Qacharaq pillekanlari qalxib universitetin kolidorlarina ozumu saldim.Lenete gelsin ki,gecikmishdim ve ilk ders edebiyyat muelliminin idi. Beynimde onun meni nece lincleyeceyini dushunende sifetim shekilden-shekile dushurdu.
- Muellim,olar?-qapini tiqqildadib sorushdum
- Kech,-ne? Kech? Bu muellimin bashi xarab olub? Bu deqiqe meni soymeli deyildi?
Kechib Ayanin yaninda oturdum. Pichiltiyla salamlashdig.
- Ayan,bu deli olub?

[1] 2 3 ... 5 >>