Mehir evlilik esnasında qadına
verilen maddi vesaitdir. Mehir
vermek qadına deyil, kişiye
vacibdir.
Mehriyye kebinin vacib
hisselerinden biridir ve
mehriyyesiz kebin düzgün
sayılmaz. Hetta yaxınlıq olmasa
bele, kebin kesilenden sonra kişi
qadına mehriyyesini vermelidir.
Elbette ki, qadın bunu teleb etse.
Allah Quranda qadınlara verilen
mehirle bağlı bele buyurur:
"Qadınlarınızın mehirlerini könül
xoşluğuyla verin! Eger onlar
qelben, öz razılıqları ile bundan
size bir şey bağışlasalar, onu
halal olaraq, nuşicanlıqla yeyin!".
(Nisa, 4)
Qadına verilen mehirde ne
qadının qohumlarının, ne de
qadının erinin heç bir mülkiyyet
haqqı yoxdur. Ancaq qadın bu
meselede-ayede de ifade edildiyi
kimi heç kimle
meslehetleşmeden istediyi şexse
istediyi miqdarda öz razılığı ile
kömeklik göstere biler. Mehir
qadının şexsi haqqı olduğu üçün
ondan istifade ederek cehiz
hazırlamaq mecburiyyeti yoxdur.
Hetta qadın ona mexsus olan bu
mülkiyyetden istifade ederek
malını sermaye kimi istifade
ederek artıra biler.
Qurani-Kerimde qadınlara
mehirlerin lazımi qaydada
verilmesi emr edilir:
"...Haram olan qadınlardan
başqaları ile namusla (iffetle),
zinakarlığa yol vermeden,
mallarınızı serf ederek evlenmek
üçün size halal edildi. Yaxınlıq
etdiyiniz qadınların mehirlerini
lazımi qaydada verin! Mehir
müeyyen edildikden sonra
aranızda razılaşdığınız şeyden
ötrü size heç bir günah yazılmaz.
Heqiqeten, Allah bilendir, hikmet
sahibidir!". (Nisa, 24)
Hezreti Peyğember(s) de
evlenmek isteyen sehabelerine
qadına mehir vermeyi teleb
etmişdi. Allah Resulunun(s) emisi
oğlu Eli (e) de Peyğemberin qızı
Hezreti Fatime(s.e) ile evlenende
ona mehir vermişdir. Resulullah
mehirsiz heç bir evliliye icaze
vermemişdir. İslam alimlerinin
de aile heyatı quran kişinin
mütleq qadınalara mehir
verilmesi ile bağlı icması
(hemreyliyi) var.
Mehirin miqdarı ile bağlı
mehdudiyyet yoxdur. Qeyd edek
ki, mehriyyenin pul, qızıl,
daşınan ve daşınmayan emlak ve
sair

[1] 2 >>