Müselmanlar arasında onunla döyüşe girmeye heç kes cesaret etmirdi.
Ele bu vaxt hezret Әli eleyhissalam metn addımlarla ireli addımlayıb iman dolu qelbi ile onun qarşısına çıxaraq bele buyurdu: «Ey Әmr! Başından yeke danışma! Seninle döyüşmek isteyen qarşındadır!»
Әmr hezret Әli eleyhissalama baxıb lovğa-lovğa dedi: Geri qayıt! Seni öldürmek istemirem. Çünki atanla dost olmuşam.
Әli (e) ona bele cavab verdi:«Allaha and olsun ki, men ise seni öldrümek isteyirem».
Bu sözden hirslenib atından düşen Әmr qılıncını siyirerek hezret Әli eleyhissalama hemle etdi. Lakin qılınc şiddetle Әlinin qalxanı ile toqquşduqda hemlesi boşa çıxdı.
Daha sonra hezret Әli eleyhissalam onu yalnız bir zerbe ile yere yıxıb öldürmek üçün sinesinin üstünde oturdu. Bu zaman Әmr hezret Әli eleyhissalamın mübarek üzüne tüpürdü. hezret Әli eleyhissalam birden Әmrin sinesi üstünden qalxıb bir müddet meydanda yeridikden sonra tezeden Әmre teref getdi. Әmr soruşdu: O cür zerbeden sonra meni buraxmağının me᾽nası nedir?»
Hezret Әli eleyhissalam buyurdu: «Ey Әmr! Men Allah üçün qılınc çekirem, öz nefsim üçün yox. Seni yere yıxıb sinen üstünde oturduğum vaxt üzüme tüpürdün ve meni hirslendirdin. Әger o anda seni öldürseydim, savab qazanmayacaqdım. Çünki artıq esebleşmişdim. Buna göre de senin üstünden qalxdım ve bir az yeriyib hirsimi yatırtdım».
Hezret Әli eleyhissalamın şücaeti, sebri ve nefsine hakim olması ereb pehlivanı Әmre çox böyük te᾽sir etmişdi. Hamı ister dost, isterse de düşmen, hezret Әliye diqqet yetirirdi. Dostların dilinden tekbir sesleri ucalarken, düşmenin canını artıq qorxu bürümüşdü ki, bu da düşmenin tam meğlubiyyetine zemin hazırlamışdı. Hezret Peyğember (s) Әli eleyhissalamın bu seciyyevi qelebesi haqqında bele buyurmuşdu:
«Әlinin Xendek müharibesinde gördüyü iş ve endirdiyi zerbenin deyeri Allah yanında insanların ve cinlerin ibadetinden daha çox ve üstündür».
HӘZRӘT ӘLININ MEHRIBANLIĞI
Hezret Әli eleyhissalamın müharibe meydanında gösterdiyi qehremanlıq ve igidliyini

<< 1 ... 4 5 [6] 7 >>