Ezizlerim
dostlarim, muselman
qardaş ve bacilarim unutmayin ki
insan gerek bu heyata, fani
dunyaya, ailesine, qohumlarina,
dostlarina, puluna, malina, gucune,
vezifesine guvenmesin! Vallahi
bunlar hamsi bir gune itib gedecek
şeylerdir ve ya olum her an insani
yaxalar ki butun bunlardan mehrum
olar! Odur ki insana ne yaraşir ki
bele fani şeylere umid edib
ferehlensin he?! Eger bir şexsin
eline dunya mali gelende sevinir
ve ya dunya mali itirende uzulurse
bu axmaqliqdan başqa bir şey deyil!
Cunki Dunya mali senin, menim,
onun deyil! Hec kese qalmir!
Allahindir! O verdi ve o da alir!
Istese dunyani senden alir, istese
de seni dunyadan! Eger bir şexs
nesli-necabeti ile fexr edirse,
bilmelidir ki bu menasizdir. Eger
fexr etdiyi şerefli ecdadi bir anliq
sag olsaydi ona deyerdi ki:Ade Ne
ferehlenirsen? Sen menim
peyinimden emele gelen qurdsan.
Men burda fexr etdiyime gore ceza
cekirem, bes senin axirin hara
gedecek he?! Bir revayet deyim: Bir
imkanli adam şeherde gederken
kasib bir feqir kişiye fexrle yanaşir.
Kişiye ciyin vurub kecir! Kişi onu
cagirib deyir: Ey ogul eger ata-
babanla fexr edirsense bu şerafet
sene yox onlara aiddir ki belke de
onlar da artiq bu dunyada yoxdurlar
ki sen bele edebsizlik edirsen, yox
eger pulunla, libasinla fexr
edirsense bu şerafet pula ve libasa
aiddir sene yox odur ki bu pulun bir
gun qurtaracaq seni atacaq ve
libasin kohnelib cirilacaq ve ya
eksine sen onlari terk edeceksen,
eger maşininla, evinle fexr
edirsense bu şerafet de maşina ve
eve aiddir senlik deyil bele ki
maşinin her an bir qeza ile yox olub
geder evin de her an yanib kul ola
biler! Odur ki Ey ogul bele bir
veziyyetde bize ne yaraşar
tekebbur etmek! Imkanli oglan
utanir başini aşaqi salir ve cixib
gedir!
