Meni
sarmalayan torpağa toxunaraq
axdım ... Hara getdiyimi bile bilmeden ... Yalnız heyatı ögrenebilmek
üçün axdım ... Menimle çiçekler açdı ağaclarda , torpaqdan otlar fışqırdı
delicesine ... Men onlara heyatı danışarken , cavab vere bilmediler mene
heyat nedir deye soruşduğumda ... Böyümek istedim ... Daha süretli
axmaq, denize qovuşmaq istedim ... Axdım semanın görünmediyi
kimsesiz meşelerin arasından , illerdir terpenmekden qorxan daşları
arxamda sürüyerek , qaldırarcasına ... Başaqların külekle reqs
etdiyi düzenliklere geldiyimde dayandım ... Onları seyr ede bilmek üçün
yavaşladım ... Soruşdum uçuşan kepeneklere heyatı ... Külekle reqs
mı deye? .. Cavab vermediler mene ... Denizi axtardım uzaqlarda ,
göre bilmek üçün köpürdüm , daşdım ona bir evvel toxuna bilmek üçün.

Sonra bir seher , daha güneş işıqlarını sepmeye başlamamışken
dünyaya , uzaqlarda maviliyi gördüm ... Gördüm orada canlılığı ,
qaldırmışlığı , hesreti ... Qovuşmaq istedim bir an evvel, sarılmaq
istedim ... Qoyunula girmek istedim bir sevgili kimi ... Heyatı istedim ondan ... Toxunduğumda denize ,
balıqlar qaçdı menden , suyum qarışdı denize ... Bir oldum onunla ...

Kiçicik bir damlaydım , bulud oldum , torpaq oldum , deniz oldum ,
okean oldum. Örtdüm dünyanı canlılığımla. Dalğalarla oynayarken derinliklere qarışdım ... Derinliyin sessizliyinde gözellikleri
tapdım ... Heyat gizlenmiş gözelliklerdirmi deye soruşdum denize?
Cavab ala bilmedim ... İnsan olmaq istedim ... Heyatın ne olduğunu
öyrenerem deye ... Döl oldum genc bir kişinin qızdırmalı bedeninde ...
Ulduzlu bir gecede can oldum bir dişiyle ... Böyümeye başladım
içinde olduğum insana ferq etdirmeden ... Böyüdüm, böyüdüm ...

Eyni torpaq kimi isti ve qaranlıq bu yer mene güven verdi , dinclik
verdi ... Zaman keçdikce , yerime sığa bilmez hala geldim ... Güneşi
görmek istedim ... Ulduzları görmek , denizle danışmaq istedim ...
Heyatı insanlara soruşmaq istedim ... İşıqla tekrar qovuşduğumda
azadlığımı hiss

<< 1 [2] 3 >>