olunmasına sevinmiş kimi gülümsedi. Dehlize teref istiqametlenen zaman qolundan tutub özüne teref çeken Adrinana sarı çevrilende onun eyneksiz olduğunun ferqine vardı. Eyneksiz olmaq onu nece de deyişdirmişdi. Deniz mavisi gözleri ve uzun, yuxarı doğru qatlanmış kirpikleri var idi..
- Mariya, o qeder de maraqlı biri deyilem, ferqindeyem, amma sene heqiqeten deyer verdiyimi bilmeyini isteyirem. Okey, hele çox az zaman olub ki, tanış olmuşuq amma mence bu bir engel deyil..Sen ferqlisen, bu ne qeder şablon seslense de, heqiqetdir..İstemirem mene qarşı içinde kiçik de olsa şübhe qalsın..Mene güvenmeyin, etibar etmeyin en böyük hediyyem olar.
Mariyanın üreyi yene süretle döyünmeye başlamışdı. Amma bu defe hiss etdiyi şey qorxu yox qeribe bir heyecan idi. O , Arturdan başqa heç kesle yaxın münasibet qurmamışdı. Oğlanlarla arası da o qeder yaxşı sayılmazdı.
İndi qarşısında dayanıb üzünü ellerinin arasına alan bu genc adam onun bütün bedenine yayılan soyuq amma bir o qeder de xoşagelimli cereyanın sebebi idi. Adrian sözlerini bitirdikden sonra insanı derinliklerine çeken tehlükeli denizleri xatırladan gözleri ile Mariyanın dodaqlarına zillemişdi. O qarşısında sessizce dayanıb titreyen Mariyanın ürkekliyinden cesaret tapıb qeyri ixtiyarı aşağı eyildi. Mariya Adrianın nefesini dodaqlarında hiss edecek qeder ona yaxınlaşdığının ferqine varanda elleri ile onu sinesinden geriye iteleyib qapıya teref telesdi..Ayaqqabısını telesik geyinib qapıdan çıxmaq isteyen zaman adının çağırıldığını eşidib dayandı.. Celd arxaya çönüb aradaki mesafeni texmini hesablayaraq qaça bilmesi üçün ne qeder vaxtı qaldığını deqiqleşdirecekdi. Arxaya çönen zaman başına deyen ağır zerbenin tesirinden göz qapaqlarının yavaşca örtüldüyünü hiss eden Mariyanın hemin gün gördüyü en son şey elinde Adrianın esebden titreyen sol yanağı oldu..

<< 1 ... 3 4 [5]