Filmlerde de çox vaxt bucür olur axı. En sakit ve zerersiz görünen obraz axırda manyak çıxır. Yox , yox, ona güvenmek olmaz! Bes birden her şey eksine oldu? Ya bütün bunlar sadece onun menasız qorxuları idise onda nece? Bu Adriana böyük haqsızlıq olardı..
- Niye bir şey demirsen? Sene ne olub axı? Yeni men bu qeder qorxunc biriyem? Eeey? Mariya!
- He..Bağışla..Yaxşıyam, sadece..
- Relax, başa düşürem, hele yenisen, tebii ki, her kese birden bire güvenmek olmaz.. Gelirsen?
Mariyanın bu defeki gülümsemesinde şübhe ve qorxu yox idi.Ta ki, Adrian açarı kilidin içerisinde fırladarken etrafa yayılan sirrli eks sedanı eşidene qeder..
- Hey! Salaam! Evde kimse var? Deyesen heç kes gelmeyib hele.
Mariya uzun ve dar dehlizde yavaş yavaş addımlamağa başladı. Sol terefdeki metbex qapısından içeri nezer yetirdi. Soyuducunun üzerinde çoxlu kiçik not kağızları ve Adrianla bir qadının resmi asılı idi. Çox güman ki, bu, onun anası idi. Metbexde ürküdücü seliqe sehman hökm sürürdü. Yerde, masanın üzerinde, pencere kenarında, heç bir yerde bir dene de olsun artıq detal tapmaq mümkün deyildi.
- Rahat ol, ellerimi yuyub gelirem. Ne ise lazım olsa çekinme..
Mariya bir anlıq fikre daldı. Burada insanlar ne qeder semimi olur olsun heç birinin simasında sevimli Arturun şirinliyi ve sevgi dolu baxışları yox idi. Belke de onu birden bire xatırlamasına sebeb Mariyanın içindeki onu terx etmeyen gizli qorxu hissi idi. Elinde berk berk tutduğu telefonun ekranına baxan zaman üreyinden keçdi ki, ona zeng etsin..
- He, darıxmadın ki?
Mariya sessizce yaxınlaşan Adrianın sesinden diksindi.
- Y..Yox.. He, indi ne edeceyik? Burada insan yaşamır sanki, her yer o qeder..
- Temiz? He, men temizliyi çox sevirem, evdekiler de bu xüsusiyyetime hörmetle yanaşırlar, eks teqdirde dava , ses küy yaranır.. Hahaha! Niye ele baxırsan? İlahi, sen nece de safsan, Mariya! He, de görüm üreyin ne isteyir? Ne hazırlayım sene ?
- Ferqi yoxdur..
- Mmm, men makaronu meslehet görürem! Bu işi çox yaxşı

<< 1 [2] 3 4 5 >>