şekilde şie olduğunu etiraf ve Misir xalqını bu mezhebe qoşulmağa devet etdi.
O, “el-Xude`, rihleti mines-sünneti ileş-Şie” kitabında yazır: “Ehli-sünne mezhebine mensub olduğum müddetde insanları, menim mezhebimin ardıcıllarını rasionalizime devet edir ve ağıla üstünlük verilmesi prinsipini öne çekirdim. Lakin öz xalqımın arasında nüfuz qazana bilmedim. Bele ki, her terefden özüme qarşı ittihamlar, haqqımda şayieler eşitdim. Men çox yaxşı bilirem ki, ağıla lazımi yer verilmesi sabiq neslin fikir ve düşüncelerine qerq olmaq demekdir. Neticede insan heqiqeti aydınlaşdıracağı mümkün olmayan şexsiyyete malik olacaq. Аğıl vә tәdbir yоlunu sеçmәk, ağıla verilen üstünlük menim Şieliye ve Ehli-beyte (e) temayülümün ve bu mezhebi seçmeyimin başlıca sebebidir” .
6. USTAD MÖTESİM SEYİD EHMED SUDANİ
O, tarix ve hedis elmlerinde tedqiqatlar apararaq Şie mezhebinin haqq olduğunu anladı ve öz mezhebinden uzaqlaşaraq Şie mezhebini qebul etdi. O, kitabını “Binuri Fatime ihtedeytu" (Fatimenin nuru ile hidayet oldum) adlandırmasının sebebini bele açıqlayır: “Her bir insan öz daxilinde onu haqqa doğru hidayet eden bir nurun mövcudluğunu hiss edir. Lakin nefsin meyli, istekleri ve gümana, hisse qapılmaq o nurun üstünü örtür. Ele buna göre de insanın xeberdarlığa ehtiyacı var. Fatime (e) yuxarıda söhbet açdığım nurun esası, özülüdür. Men bu nuru daim öz daxilimde hiss edirem...” .
O, sehabelerin edaleti nezeriyyesi haqqında yazır: “Sehabelerin edalet nezeriyyesi Ehli-sünne mezhebinin Ehli-beytin (e) mesumluğu qarşısında quraşdırdığı nezeriyyedir. Bu iki nezeriyye arasında böyük ve aydın bir ferq vardır. Ehli-beytin mesumluğu Quranın ireli sürdüyü bir heqiqetdir. Hansı ki, Peyğember (s) de tekidle bunun üzerinde dayanmış ve real heyatda da öz eksini tapmışdır. Lakin sehabenin edaleti nezeriyyesi Qurana qarşıdır. Hansı ki, Peyğember (s) de açıqca buna qarşı çıxmış ve onun eksini buyurmuşdur. Bu sehabelerin özünün Peyğember (s) döneminde ve ondan sonra ortaya atdıqları bidetlerin

<< 1 [2] 3 4 >>