Padşahın işi nedir?

Sultan Murad xan seher yuxudan çox heyecanlı qalxdı. Sanki neise demek isteyir, ancaq nese qarşısını kesirdi. Baş veziri onun bu veziyyetini görüb soruşdu:
- Çox narahat görünürsünüz, ne olub?
- Gece qeribe bir yuxu gördüm. Hazırlaş, yola çıxırıq.
Sultan ve veziri molla qiyafesinde yola düşdüler, padşah hele de gördüyü yuxunun tesiri altında idi ve görünür gedeceyi yeri çox yaxşı bilirdi. Uzun yolculuqdan sonra, nehayet Unqapı etrafında nefeslerini derdiler. Padşah etrafa diqqetle baxmağa başladı. Yaxında bir meyit var idi.
- Kimdir bu? – deye padşah orada yığışan adamlardan soruşdu.
- Eyyaşın, exlaqsızın biri...
- Hardan bilirsiniz?
- Qırx ildir qonşuyuq.
Bir anlıq etrafa sakitlik çökdü. Birden yaşlı bir qocanın sesi eşidildi:
- Eslinde, o yaxşı senetkar idi. Yaxındakı bazarda nalbend işleyirdi. Ancaq qazandıqlarını içkiye, eyş-işrete xercleyirdi. Her gün evine şerab daşıyırdı, qadınlarla eylenirdi...
Qoca susdu. Bir az sonra hamı üz çevirib getmişdi. Tekce padşahla vezir qalmışdılar. Vezir getmek isteyende padşah onun yolunu kesdi.
- Hara? Sen onlara fikir verme. Onlar üz çevirib gede bilerler, ancaq biz gede bilmerik. Nece de olsa, reiyyetimizdir. Meyiti ortalıqda qoymaq olmaz.
- Olsun, saraydan bir neçe molla göndererik, qurtarıb geder.
- Olmaz. Hele de gördüyüm yuxunun sirrini aça bilmemişem. Meyiti yuyaq, kefenleyek, sonra da namazını qılıb, defn edek.
- Padşahım, axı biz bunu nece ede bilerik? Men bu güne kimi meyit yuyub kefenlememişem.
- Narahat olma. Her şeyi menim öhdeme burax. Ancaq evvelce ölünü yumaq üçün bir mescid tapmalıyıq.
- Burada kiçik bir mescid var, belke ora gedek?
- Olmaz. Sen olsaydın hansı mescide getmek isteyerdin?
- Ne bilim, yeqin ki Süleymaniyyeye, ya da Fateh mescidine...
- Süleymaniyyede dövlet adamları çoxdu, bizi tanıya bilerler. Ancaq Fateh mescidini yaxşı fikirleşmisen. Gedek...
Mescide gelib meyiti yudular. Sanki meyit birden-bire gözelleşdi, alnında nur var idi. Qeribedir ki, üzden

[1] 2 >>