İki seyyah bir şeherden başqa bir şehere gedirdi. Bu vaxt yollarının üstüne bir çay çıxdı. Çayı keçmek isteyirdiler ki, bir az kenarda genc bir qadın gördüler. Qadın çayı keçmeye cesaret etmir, qorxudan tir-tir titreyirdi. Seyyahlardan biri tez qadına kömeye getdi ve onu küreyine alıb çayı keçdi. Sonra da qadını çayın o biri sahilinde qoyub yollarına davam etdiler...Ancaq yolun qalan hissesinde o biri seyyahın "alnının qırışı açılmadı". Üzünde bir "etiraz" ifadesi var idi. Bir neçe saat belece getdiler. Sonra seyyah sükutu pozub ikinci seyyaha bele dedi: "Sen ne adla o qadına kömek etdin, Hele üstelik toxundun.Meger ayıb deyilmi? Meger utanmadınmı? İkinci seyyah evvel sebirle gülümsedi sonra da dedi: " Yaxşı, dostum men o qadını belimde daşıyıb çayın o biri sahiline buraxdım, bes sen ne adla onu helede dilinde daşıyırsan?"..
