tutulsaydı hökmen elave elamet ve şahid qeyd edilmeli idi.
2-”Ucurehunne” kelmesi "qadınların muzdu” menasın-dadır ki, bu da meqsedin müte olmasına dair aşkar bir şahiddir. Çünki daimi nikahda "mehriyye” ve "sedaq” kimi kelmelerden istifade edilir.
3-Şie ve sünnü müfessirlerinin nezerine esasen qeyd olunan aye müveqqeti nikah baresinde nazil olmuşdur.
Celaleddin Süyuti "Ed-durrul-mensur” adlı tefsir kitabında ibni Ceriden ve Sediden neql edir ki, yuxarıdakı aye müte baresinde nazil olub. ("Durrul-Mensur”, 2-ci cild, seh.140)
Ebu Cefer Mehemmed ibni Cerir Teberi öz tefsirinde Sediden, Mücahidden ve ibni Abbasdan neql edir ki, bu aye müveqqeti nikah ile elaqedar nazil olmuşdur. ("Camiul-beyan fi tefsiril-Quran”, 5-ci cüz, seh.9)
4-”Sihah” ve "Müsned” müellifleri, elece de revayet kitablarının müellifleri de bu heqiqeti qebul etmişler. Misal olaraq, Müslim ibni Heccac özünün "Sehih” kitabında ("Sehihi Müslim”de) Cabir ibni Ebdüllahdan ve Sülmet ibni Ekveden bele revayet edir:"Peyğember (s.e.v.v)-in carçısı bize teref gelib dedi: Resuli Ekrem sizin istimta etmeyinize (qadınlardan lezzet almağınıza, onları siğe etmeyinize) icaze verdi. Yeni qadınları müte etmeyi nezerde tuturdu.” (
"Sehihi Müslim”, 4-cü cüz, seh.130, Misir çapı.)
Bu barede "Sehih” ve "Müsned”lerde mövcud olan revayetler heddinden artıq çoxdur ve bu kiçik kitaba sığa bilmez. Demeli islamın evvellerinde, elece de Peyğember (s.e.v.v)-in heyatda olduğu müddetde mütenin şeriet qanunu olması bütün islam alim ve müfessirlerinin qebul etdiyi bir meseledir.
(Nümune olaraq bu menbelerden bezilerini qeyd edirik: 1-”Sehihi Buxari”, temettö babı, 2-”Müsnedi Ehmed”, 4-cü cild, seh.436 ve 3-cü cild, seh.356æ 3-”El-Müvettee” (Malik), 2-ci cild, seh.30, 4-”Süneni Beyheqi”, 7-ci cild, seh.306, 5-”Tefsiri Teberi”, 5-ci cild, seh.9, 6-”Nehaye” (ibni Esir) 2-ci cild, seh.249, 7-”Tefsiri Razi”, 3-cü cild, seh.201, 8-”Tarixi ibni Xullekan”, 1-ci cild, seh.359, 9-”Ehkamul-Quran” (Cessas), 2-ci cild, seh.178,

<< 1 2 3 [4] 5 6 7 >>