(s.e.v.v)-in dövründe bu şeriet hökmünün qüvveden salınmaması.
Mütenin qanuni ve şeri bir iş olmasının delili aşağıdakı ayedir:
"Hergah qadınlardan behrelenseniz (siğe etmek isteseniz) onların muzdunu (müeyyen olunmuş mehriyyeni) verin”. ("Nisa” suresi, aye:24 Diqqet: Ereb dilinde feller ya üç herfli, ya da dörd herflidir. Bunların her birinin de herfleri ya eslidir, ya da bezisi esli, bezisi ise artırılmışdır. Her üç herfi esli olan fellere misal: se-hi-be صَحِبَ – yoldaş oldu. Bu fele bezi herfler artırılmaqla yeni menalı bir kelme düzelir, meselen, hemin fele bir elif artırılır sa-he-be: صَاحَبَ ve menası deyişerek "qarşılıqlı söhbet etdi”, "müsahib oldu” olur. Üç herfli fellerden yeni menalı bir kelme almaq üçün onlar ereb dilinde "bablar” adlanan formalara salınır ki, her birinin de müeyyen qaydaları vardır. İlk növbede eger üç herfi esli olan felin mesderinde artıq herf varsa, onu çıxarıb esli herfleri o bablara salmaqla yeni kelme elde edilir. Meselen, müte مُتْعَةkelmesi üç herfli bir felin mesderidir, onu istifal babına aparmaq istedikde ondakı "merbute ta”nı atıb esli herflerini (م,ت.ع) istifal babına aparırıq. Bu zaman onun birinci şexsdeki (elbette, ereb dilindeki birinci şexs) forması "istemtee”, اِسْتَمْتَعَ- 9-cu şexsdeki forması ise "istemtetum” اِسْتَمْتَعْتُمْ olur. "Müte”nin menası lezzet almaq, istimtanın (bu, ayedeki "istemtetum” felinin mesderidir) menası ise lezzet teleb etmekdir. (Çünki istifal babının menası "teleb etmek”dir.) Demeli ayenin menası bele olur: "Onlardan (qadınlardan) hansı müddetde müte teleb ederek (yeni onları siğe ederek) lezzet almaq isteseniz, onların muzdunu (mehriyyesini) verin.” Amma daimi eqd ise nikah kökünden olan enkehe, yaxud zovc kökünden olan zevvece kelmesi ile beyan edilir. (Mütercimden))
Bu ayedeki kelmeler aşkar şekilde beyan edir ki, o müveqqeti izdivacla elaqedar nazil olmuşdur, çünki:
1-Bu ayede "istemtetum” kelmesi işlenmişdir ki, zahirde müveqqeti nikah baresindedir. Eger daimi nikah nezerde

<< 1 2 [3] 4 5 ... 7 >>