Bu gün gelinlikde resmini gördüm
Kederli, sevincli görünürdün sen.
Üzünde tebessüm, gözünde hicran,
Yanında özgesi, üreyinde men.
Yadına düşürmü bir vaxt seninle
Gelinlik seçerdik biz güle-güle?!
İndi o libas var, men olmasam da
Biri var, biri yox, şükürler ele...
Bu gün gelinlikde resmini gördüm
Keçmişim sene çox hesedle baxdı.
“Qezeb”im dağıldı dodaqlarıma
Gözümden bir damla “teessüf”axdı.
Qorxuram kederde, qemde boğulum
Arzular derindir, heyat dayazdır.
Kaş ki, bu dünyaya bir de doğulum
Seni sevmek üçün bir ömür azdır.
Derdden içenleri başa düşmürem
Ağrılar, acılar bele tez ölmez.
Meni heç bir şerab bihuş eleyib
Senin xeyalından ayıra bilmez.
Bes bu gün ne edim unudum seni?!
Başıma haranın daşını töküm?!
Ne qeder alışan duyğularımın
Üstüne gözümün yaşını töküm?
Menim son tesellim “qismet” sözüdür.
Sen niye bextinden bele küsmüsen?
Ne ferqi sevmeye men gecikmişem.
Ya sen sevilmeye çox telesmisen.
Xoşuma mehebbet gelse de menim,
Başıma her zaman intizar gelir.
“Ölçü”sü neçedir bu xoşbextliyin ?
Sene çox yaraşır, mene dar gelir.
Sensiz olacağam bir ömür boyu
Belke de olmadım, mene ne var ki.
Sen meni çetin ki, başa düşesen
Sen sensiz deyilsen, sene ne var ki !!!
