Enes ibn Malik revayet edir ki: "Meleklerin iзinden "Qeter" adli bir melek, oz Perverdigarindan Peygemberle (s) goruse gelmeye icaze istedi. Tanri ona izn verdi. O melek Ummu Selemenin novbesi gununde daxil oldu. Peygember (s) Ummu Selemeye buyurdu: "Mugayat ol ki, bir adam bizim meclisimize daxil olmasin". O, qapi agzinda oldugu vaxt, qefleten Huseyn ibn Eli (e) ora gelib qapini acib iceri daxil oldu. Peygember (s) onu bagrina basib coxlu opdu. O melek (Peygembere (s)) dedi: -Onu sevirsen? Buyurdu: "Beli". Dedi: "Ummetin tezlikle onu oldurecek! İsteyirsenmi onun olduruleceyi mekani sene gosterim? Buyurdu: "Beli, isteyirem". (Ravi) deyir: "O melek onun qetle yetirileceyi mekandan bir ovuc goturub o Hezrete gosterdi. Bir qeder sonra (Peygember) bir miqdar qirmizi qum ya torpaq getirdi. Ummu Seleme onu goturub oz paltarinin cibine qoydu. Bu hedisin ravisi olan Sabit deyir: -"biz o vaxt deyirdik – Ora Kerbeladir!" ("Musned"i-Ehmed, 3/242-256; Ibn Esakirin "Tarix"i, 615 ve 617-ci hedisler; "Mucemi-Kebir"i Teberani, 47-ci hedis; "Meqtel"i-Xarezmi, 1/160-162; "Tarixul-İslam", Zehebi; "Zexairul-uqba" ve s. kitablar.
"Ehli-Beyt" alimlerinden ise Seyx Tusinin "Emali" kitabinda, 1/221).
