Allahın Kitabı bizimle sizin aranızdadır, onun halalını halal ve haramını haram sayın” dedikleri düz çıxır.
Demek, Ebu Bekr üçün bir nefer Peyğember (s)-in sünnetinden qurbanlıq üçün delil getirse, Ebu Bekr bele cavab verecek: Peyğemberin sünnetinden hedis deme, qurbanlıq hökmünü Allah kitabında mene göster!
Bundan sonra heqiqet ardınca olan her bir şexs Peyğember sünnetinin onların arasında ne üçün tanınmamış qalmasını derk eder ve başa düşer ki, Allah ve Peyğemberin hökmlerinin şexsi qiyasla deyişdirilmesinde hedef ne olmuşdur? Öz xeyirlerine ve istedikleri ile düz tutuşdurmağa çalışmışlar.
Bunlar tarixden ele getirdiyimiz nümunelerdir ve Ebu Bekrin Peyğember (s)-in sünneti ile etdiyi reftarının çox az hissesini gösterir. Onun elinde sünnetin xar olması açıqlanır, yandırılması beyan olunur. Bele ki, bunun haqqında ayrıca bir kitab yazmaq olar.
Elminin esası bundan artıq olmayıb, Peyğember (s)-in sünneti ile bundan artıq davranışa malik olmayan bir şexsin müselmanların örneyi ve inandıqları adlandırılıb, onun ardıcıllarına da ehli-sünnet demek olarmı?! Heqiqi ehli-sünnet sünnete göz yummaz ve onu yandırmaz! Heç vaxt! Eksine olaraq ona emel edib ehtiram gösterer:
قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ قُلْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَالرَّسُولَ فإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ الْكَافِرِينَ
“De: Eger Allahı sevirsinizse, mene itaet edin ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın ve Allah bağışlayan ve rehmlidir (mehribandır). De: “Allah ve Peyğembere itaet edin, eger üz çevirseler, heqiqeten Allah kafirleri sevmir.” (“Ali-İmran” suresi, 31-32-ci aye.)

<< 1 2 [3]