Peyğemberin tesdiqlerinden biri, sünnesinin yazılmasına icaze vermesi ve xalqın içerisinde yayılması idi. Amma Ebu Bekr onları yandırmış ve xalqın içerisinde yayılmasının qarşısını almışdı!
Bunlardan elave, Quranın bir çox hökmlerini bilmirdi. Ondan Quranda hökmü gelmiş “kelale”nin baresinde soruşduqda, dedi: Men onun baresinde öz şexsi nezerimle söz deyirem. Düz olduqda, Allah terefinden, düz olmadıqda ise men ve Şeytan terefindendir. (“Teberinin tefsiri”, 4-cü cild, seh. 191-192; “İbni Kesirin tefsiri”, 1-ci cild, seh. 609; “Celaleddin Süyutinin tefsiri”, 2-ci cild, seh. 756. (“Nisa” suresinin 174-cü ayesinin tefsiri.)
Allahın öz kitabında hökmünü qeyd etdiyi ve Peyğemberin öz sünnetinde açıqladığı “kelale” baresinde müselmanların xelifesinden sual olduqda, onun Kitabı ve sünneni bir kenara qoyub öz şexsi nezerine emel etmesini eşitdikde, nece teeccüb etmeyesen? Bunun ardınca, Şeytanın onun nezerlerine hakim olmasını etiraf edir. Beli, bu, müselmanların xelifesi Ebu Bekrden teeccüblü deyildir. Çünki özü defelerle deyirmiş:
“İnne li Şeytanen yeturini.”
“Menim Şeytanım vardır ki, menim damar ve derimde gezir.”
İslam alimleri Quran haqqında öz şexsi nezerine esasen söz deyen her bir kesi kafir bilmişler. Bildiyimiz kimi Peyğember (s) heç vaxt öz şexsi nezeri ve qiyas üzünden söz dememişdir. Bundan elave Ebu Bekr deyirdi: “Meni sünnete emel etmeye mehkum etmeyin ki, ona gücüm çatmaz.” Eger Ebu Bekrin sünnete gücü çatmamışsa, onun ardıcılları özlerini hansı haqla ehli-sünne adlandırırlar?!
Belke de sünnete gücü çatmamasının sebebi, sünnetin ona Peyğemberin yolundan azmasını xatırlatması olmuşdur. Bele deyilse, onda Allahın kelamını nece tefsir etmek olar ki, buyurur:
وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ
“Allah dinde sizin üçün çetinlik qoymamışdır.” (“Hecc” suresi, 78-ci aye.)
يُرِيدُ اللّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلاَ يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ
“Allah sizin üçün asanlıq isteyir, çetinlik istemir.” (“Beqere” suresi, 185-ci aye.)
لاَ يُكَلِّفُ اللّهُ

[1] 2 3 >>