1 sentyabr idi.Bizim oglan da mektebe getmishdi,bu onuncun her ilki kimi,sadece ders ilinin bashlamasi idi.Ama o bilmirdiki,belke de heyatinin en onemli gununu yashiyirdi,her shey cox normal idi,ushaglar mektebde toplanirdi ,ama onlarin arasinda sanki biri digerlerinden ferqli idi , sanki ushaglarin icinde bir gunesh parliyirdi.Ders qutarana kimi onun aglinda sadece o qiz idi.O kimdi,bu qeder vaxt harda imish,adi nedi.Bunun sadece kecici bir shey oldugun fikirleshdi. Eve geldi , ama qeribe idi . O qizdan bashqa hecne fikirleshe bilmirdi.yatmaga hazirlashirdi ama o gece sehere qeder yata bilmedi.Seher tez acilaydi da , yene onu goreydim deye fikirleshirdi.gunler kecirdi,artiq onun haqqinda cox shey bilirdi. Ve ureyine bir ad silinmeyecekmish kimi yazilmishdi, . . . . , necede gozel addi,ona cox yarashir,O ozu de cox gozeldi,gulushu , danishigi , her shey cox gozeldi.ama bu sadece bir hevesdi , bir iki gune kecib gedecek , fikirleshdi bizim DELI oglan,aradan 5 il kecdi , her saniyesinde onun adi vardi.o ozu de bilmeden sevginin esiri olmushdu . Her hekayenin bir sonu var , bu hekayenin ise , ARDI VAR . . .
