Men hedsiz qürurlu, sense inadkar.
Her şey bitmiş idi,susduğumuz an.
Ayrıldı yolumuz göz qırpımında
Sözümüz keçmedi boğazımızdan.
Qedrini bilmedik o seadetin,
Heyat ne verdise ,alıb-itirdik.
Yerini-yurdunu deqiq bilirem,
Eşqi gözümüzden salıb ,itirdik.
Hele de hiss edir, hele duyuram,
Arxamca sepdiyin o ahları da.
Tekce bu gün deyil,dünenler deyil
İtirdik ümidli sabahları da.
Qarğışın qapımda keşikçi durub,
Heç men de bextiyar deyilem daha.
Men bele gelmişem,bele gedecem.
Çetin ki,haçansa eyilem daha.
İtirdim gözümde etibarımı,
Şertleri pozulmuş bir ehdem indi,
Men ki,alqışınla xöşbext deyildim,
Niye qarğışınla bedbextem indi?
Meni qarğışlayıb ,qınamaqdansa,
Bu eşqe sen de yan,en az men qeder
Demirem günahımız yoxdur, olmaylıb
Sende günahkarsan ,en az men qeder.
Birce yol xatırla,gez o yolları,
Belke kin-kiduret sovuşar deye.
Men her gün gezirem iten illeri
Tale yollarımız qovuşar deye.
