alırdı,o xebersiz idi,pul uzatdığı dilençinin atası olduğundan,ve xebersiz idi anasını narahat eden bu sehneden.
Leyla sakit qala bilmirdi içinde neise anlamağa çalışırdı, bu hadiaeni analiz edirdi ama neticeye gele bilmirdi. Birden rengi saraldı, dünya başına fırlandı... Sesi bir halda ""ta... Ta.. Taalleh." Deyib ayağa qalxdı. O,yorğun ve çaresiz sifetde talehin gözlerini görmüşdü. Tanımışdı o sifetden bir tek gözleri. Leyla çöle çıxaraq sehnenenin yarandığı yere qaçdı.. Ora çatıb, talehin getdiyi semte telesdi her terefe baxa baxa ilerledi.. Yox idi.. Ondan eser yox idi. Dha qabağa getmeyib dönmek istedi, ama qarşıda toplanmış camaatın olması onu celb etdi. Oraya yaxınlaşmaq çün yolu keçdi, yadılaşdıqca ürey döyüntüsü artırdı, adamlar toplanmış neye ise baxırdı. Qıraqda divara çorpılmış maşın var idi. Leyla insanlara yaxınlaşıb, topa camaatı yarıb onların maraqla baxdığı talehin meyyidini gördü. Qışqıraraq ""taaleeeh"" deyib yer çökdü,onun başını eline alıb ağlamağa başladı, talehin elini eline aldı,sıxılmış elinin içinde brş manat göründü. Bu leylanı dahada şiddetle ağlatdı. İnsanların arasından bir qadın onu teselli etmek çün elini çiynine qoydu;
-Qalx qızım Qalx.. Deyib agladı.
Orda olanların heresi bir söz deyirdi "bu anbulans harda qaldı ee tez gelse qurtarmaq olard"" o birsi"" gözümüzün qabağında oldu maşın vurandan sonra divada deydi"" ve s.. Ve s.. Ve s...
Amma leyla bunların heç birini eşitmir,talehin qanlı bedenini qucaqlayıb ağlayırdı!...

Müel: Ayrın Hussaini
Son

<< 1 2 [3]