1900-cü il iyul ayının 28-de İtaliya kralı birinci Umberto Monza şeherideki restoranlardan birine şam yemeyine gedir. Burada krala xidmet eden ofisiantlarla söhbetde melum olur ki, restoran sahibinin de adı Umbertodur ve o da kral kimi eyni ilde, eyni ayda, eyni günde ve eyni şeherde anadan olub. Ancaq iş bununla bitmir ve bir az da derine gedende melum olur ki, restoran sahibinin heyat yoldaşının da kralın heyat yoldaşının adı ile eynidir. Üstelik, onların toyları da eyni günde olub. Hele bu az imiş kimi, restoranın açılması da Umbertonun tacqoyma merasiminin keçirildiyi günde baş verib. Bunu öyrenen kral xeyli gülür ve restoran sahibi ile ömürlük dost olacağını deyir. Hetta onunla söhbetinde zarafata birge heyatdan gedeceklerini de ifade edir. Söhbetden sonra onlar ertesi gün görüşmeyi ve birge stadiona getmeyi qerara alırlar. Ancaq seher krala xeber verirler ki, dünen restoranda tanış olduğu adaşı qefleten ölüb. Bundan çox teessüflenen kralın birden ağlına dünen ona dediyi söz gelir. Ve düşünür ki, o da restoran sahibi ile eyni taleyi yaçaya biler. Bir de niye düşünmesin ki, onların heyatında baş veren hadiselein çoxu üst-üste düşür. Kral üreyine daman bu şübheni etrafdakılarla da bölüşür. Ancaq onlar krala ürek-direk vererek bunun ancaq bir «tesadüf» olduğunu bildirirler. Ancaq bir neçe saat sonra kralın üreyine damanlar başına gelir. Kralı çoxdan öldürmek isteyen anarxistlerden biri, heç kimin gözlemediyi halda, ona yaxınlaşaraq qeribe bir soyuqqanlılıqla ateş açır. Neticede ise kral da restoran sahibi olan adaşı kimi eyni günde ölür. Bu «tesadüf» idi yoxsa qanunauyğunluq? Teessüf ki, o gün olduğu kimi, bu gün de bu qeribe hadiseni tesadüf kimi izah etmek o qeder de inandırıcı görünmür.
