Yene xatırlayacaqsan bu evi
Yene de zeng edeceksen: Gelirem
Yene de yalvaracaqsan: Gözle,
Heç yere getme, bu günlük seninem.
Yene kölgen cızacaq penceremi
Gireceksen ele bil öz yuvana,
Yene palton düşecek qollarıma
Yene çantan uçacaq boş divana.
Yene sakitce yumub gözlerini
Küreyin söykedeceksen sineme
Yene guya unudub sözlerini
Deyeceksen ki, deme, heç ne deme.
Yene dinmez dayanıb bir müddet
Arxadan boynuna ahlar sepecem
Saçını sonra seliqeyle yığıb
Çiyninin ağ derisinden öpecem.
Ağ belinden götürüb ellerimi
Yene berk-berk sıxacaqsan döşüne
Yene de tuş gelecek lal baxışım,
Al dodaqlarını sıxmış dişine.
Sinen aramsız enib qalxınca
Men gedib bağlayacam çöl qapını.
Söndürülmüş siqaretlerle yene
Birbebir dolduracam külqabını.
Yene de seyr edecem dinmezce
Çiyininden sürüşen köyneyini,
Yene de gözleyecem tez soyunub
Telesik lampanı söndürmeyini.
Yene qoynumda bu çılpaq bedenin
Sübhecen çırpınacaq, ağlayacaq
Yene dırnaqların ac qırğı kimi
Sinemi, boynumu cırmaqlayacaq.
Yene qışqırtın, iniltin qopacaq,
Sıxacam ağzını ovcumla yene
Qonşuda xeyli qulaq şeklenecek
Ehtirasın bu heyasız sesine.
Yene hezzin çatacaq son hedde
Bedenin od tutacaq, allanacaq……
Sonda halsız düşeceksen yatağa,
Ayağın çarpayıdan sallanacaq.
Yene titrek heyecanlı sesle
Açacaqsan mene öz hisslerini,
Yene de axtaracaq süst baxışım
Bedeninde yad öpüş izlerini.
Yene de inciyeceksen menden
Deyeceksen: Soyuyub ehtirasın.
Yene xatırlayacaqsan bir vaxt
Bizi uydurmaş o şehvet havasın.
Yene laqeydliyimden usanıb
Esebi yelledeceksen elini,
Sanki qesden meni cırnatmaq üçün
Yene terifleyeceksen erini.
Bezib axır susacaqsan, birden
Yene de yastığa çırpıb üzünü,
Dözmeyib geldiyin üçün bu eve
Yene lenetleyeceksen özünü.
Yene de hönküreceksen xeyli
Nemli yastıq udacaq göz yaşını,
Sonra sakitleşeceksen azacıq,
Ah çekib qaldıracaqsan başını,
Yene qalxib yigacaqsan yerden,
Sepelenms teze pal paltarını,
Geyeceksen yene tenbel-tenbel
Eynine köyneyini,

[1] 2 >>