Elhemdulilleh.
Bir qadın saçı dağınıq, üst başı toz-torpaq içindә,
rәngi solmuş әri ilә bәrabәr Ömәr ibnul Xәttabın
yanına gәlir vә deyir:
"...Ey möminlәrin әmiri, bizi boşa..!"
Ömәr qadının nә üçün boşanmaq istәdiyini anlayır, kişini hamama apazdırıb, çimizdirir, bәzәdir ve tam
başqa gözәl bir görkәmdә gәtizdirir. Ömәr kişiyә
deyir ki, tut zövcәnin әlindәn. Bu da tutanda. Qadın
onu
tanımayıb dedi:
"...SubhәnAllah. Ey Allahın qulu, möminlәrin әmirinin qarşısında nә cürәt edib әlimdәn
tutursan..?"
Sonra isә onun әri oldugunu bildi. Ömәr bunu
görüb dedi:
"...Bax, zövcәlәriniz üçün mәhz bu görkәmdә olun,
siz onların sizin üçün bәzәnmәsini sevdiyiniz kimi, onlar
da sizin onlar üçün bәzәnmәnizi sevirlәr..!"
[İbnul Cәuzi ”Kitabun-nisa, Tuhfatul arus” 328]
