Sen Kimsen? Neçisen? Yene devetsiz gelmisen. Amma deqiq vaxtında. Yox, demirem ki “niye gelmisen?”. Zamansız dediklerime cavabdeh olmaqdan yorulan insanlar kimi yorulmuşam zamansız suallardan. Gelmisense, yorulmayasan. Belke de sen yayın deye bilmediklerisen. Onun derdi, onun yükünü daşıyansan. Yayın axıda bilmediyi göz yaşlarısan. He, belke de. Axı sen gelende qara buludlarla birge gelirsen.
Bilirsen, göz yaşları günahları yuyar deyirler. Belke de sen yayın günahlarını yuyansan. Ya da dünyanın.
Xoş gelmisen. Amma bilirsen, sen gelende çoxlarının üreyine sıxıntı da getirirsen. Ağladırsan, kövreldirsen. Bilseydin gelmezdin. Amma gelmelisen. Çünki sen bir qanunsan. Yox, yox men demirem ki, sen pissen. Mence sen tez küseyensen. Xetrine deydimmi, göy üzünde gösterirsen küskünlüyünü. Damlalarınla. Hem de qezebli. Belke de kinlisen. Bir bax, göy üzündeki gurultuya, çaxnaşmaya. Üsyankarsan. O zaman üsyanın neye?! Hem de çox heyalısan. Baxsana, artıq yarpaqların qızarmağa başladı. Bir azdan budaqdan ayrılıb küçeleri bezeyecekler. Sen hem de çox zövqlüsen.
Sen kimisi üçün kedersen, kimisi üçün çox kederli. Amma haqqında bu qeder çox danışdıransan. Eqoistsen belke de. Ne verirsen, ne alırsan. Bele qürurlu. Sevilensen. Amma seni sevmeyenlere sevgisizlik de göstermirsen. Rengarengsen, amma ikiüzlü yox. Sen gelmisen. Xoş gelmisen. Payızım!
