Gece olur. Polat, Apdülhey, Memati ve Kazim bir binaya gelirler.

POLAT. Binaya kimseyi sokmayin. Kimseyi disari çikarmayin!
MEMATI. Tamam, usta.

Memati, Apdülhey ve Kazim binanin içinde bekler. Polat ise asansöre gider. Asansör açilir. Içinbe Beyaz vardir.

BEYAZ. Iy aksamlar.
POLAT. Iy aksamlar.

Polat asansöre biner. Beyaz ise Mematilerin yanina yürür. Güvenlik görevlisi Beyazi görür.

BEYAZ. Hayirdir ya ne is?

Güvenlik görevlisi bilmediyini gösterir. Beyaz Memati, Apdülhey ve Kazimin yanina gelir.

BEYAZ. Iy aksamlar.
MEMATI. Hayirdir?
BEYAZ. Ben burda oturuyom.
MEMATI. Eee. Otur o zaman. Nereye?
BEYAZ. Ise gidicem.
MEMATI. Yok bu gün is-mis. Tatil.

Beyaz saskinca Apdülhey ve Kazima bakar. Sonra konusmasina devam eder.

BEYAZ. Abicim, beni tanimadinizmi ya? Ben Beyaz.
MEMATI. Ben de Siyah. Hadi, arkadas, hadi. Show zamani diyil.
BEYAZ. Yok, yok. Asil simdi show basliyor.

Beyaz güler. Sonra Polatin pesinden kosmaya baslar. Ama nerdivenlerle. Polat asansörden çikar. Koridorda yürürken Beyazla karsilasir.

BEYAZ. Polat Alemdar, gidemezsin!
POLAT. Delimisin be adam? Çekil önümden!

Polat sinirle Beyazi iter ve yoluna koyulur. Biraz sonra yine Beyaz ortaya çikar. Polat yine sinirlenir.

POLAT. Ya yine mi sen?
BEYAZ. Polat, rüzgar kayadan toz alir. Biz senin için ölmeyi deyil, yasamagi göze aldik. Burdan gidemiyiceyini sen de biliyorsun, ben de. Eee, iki kisinin bildiyi sir deyildir. Mümkün diyil. Vallahi birakmam.
POLAT. Beyaaaz!
BEYAZ. Polaaat!
POLAT. Bak, bi daha çekil demem.
BEYAZ. Ben de öyleyse çekilmem. Çekilmezsem naparsim. Sonunu düsünen kahraman olamazmis dimi? Hem merak etdim çekilmezsem naparsin?

Polat Beyaza sert bir Osmanli tokadi atar. Beyez yere serilir. Polar yoluna devam eder. Sonra Beyaz kalkar ve Polata silahini dogrultur.

BEYAZ. Polat Alemdar, benimle geleceksin!

Polat ani bir refleksle silahini çeker ve Beyazi vurur. Beyaz yere düser. Sonra ayaga kalkip konusmaya baslar.

BEYAZ. Hemende

[1] 2 >>