tesevvüf alimi Hacı Bayram Velinin yanına şagird götürülmüşdür.
Hacı Bayram Veli ile onun tanışlığı maraqlı olmuşdur. Bele ki, tesevvüfe olan hedsiz marağı Ağ Şemseddini Anadoluya, özüne layiq mürşid axtarmağa getirir. Ona bir çoxları Hacı Bayram Velini meslehet görürler. Deyirler ki, qazandığın bu zahiri elmi mena elmiyle, biliklerini eşq ile, ağıl vergisini qelb ve könül vergisiyle tamamlamağın gerekdir. Bunu da tek bacarmazsan. Sene bir mürşid lazımdır. Qalx ve yubanmadan Ankaraya get. Orada Hacı Bayram Veliye müraciet et. O seni tamamlasın,kamilleşdirsin. Sen bu dünyaya lazımlı bir adamsan.
Ağ Şemseddin bu sözlerden ruhlanaraq Ankaraya yola düşür. Lakin gördüyü menzere onun xoşuna gelmir. Ankarada Ağ Şemseddin Hacı Bayram Velini öz telebelerinin nefsini qırmaq, feqir-füqeraya el tutmaq, sefaletden eziyyet çekenleri sevindirmek üçün nezir-niyaz qebul eden, bazarda pul yığan veziyyetde gördükde bura geldiyine peşman olur ve daha yaxşı bir mürşid tapmaq üçün Heleb şeherine gedir.
Helebde olarken gece yuxusunda boynuna bir zencirin taxıldığını, bu zencirin bir ucunun Hacı Bayram Velide olduğunu ve onu Ankaraya dartdığını görür. Yuxudan ayılandan sonra bunun ilahi menasını anlayaraq, yeniden Hacı Bayram Velinin yanına yola düşür. Ankaraya gelib Hacı Bayram Velini tapır. O, müridleri ile tarlada çalışırdı.Amma Hacı Bayram ona heç bir iltifat göstermir. Ağ Şemseddin de diger telebeler kimi tarlada çalışmağa başlayır. Nahar vaxtı gelende Hacı Bayram onun üzüne bele baxmır. Hazırlanan yemeyi telebelerine verdikden sonra artıq qalanını yaxındakı itlerin qabağına tökür. Ağ Şemseddin de özü-özünü mezemmet ederek düşünür: "Sen buna layiqsen". Sonra ise itlerin qabağına atılmış yemekden götürüb yemeye başlayır. Ağ Şemseddinin bu hereketini gören Hacı Bayram "Mürid, qelbimize girdin, yanıma gel", - deyerek süfresinde otuzdurur. Ve elave edir: "Zencirle, zorla gelen müsafiri bele sınaqdan keçirerler". Bundan hedsiz sevinen Ağ Şeyx onun irfan meclislerine qoşulur. Hacı

<< 1 [2] 3 4 5 >>