Ata, menim gözelliyime bu da azdır! Hamımıza bu da azdır!
Bu 23 illik ayrılıq erzinde arıqlamışam, kobudlaşmışam. O vaxtkı mehribanlığımdan eser-elamet qalmayıb. Kim bilir, belke bu herbi ciddilik mene daha çox yaraşır. Men indi kişileşmişem ve kifirleşmişem. Bu da ebesdir, ata! Heç bilmirem neyime lazımdır bunlar: kimi men qorxuda bilerem bele kişilikle? Seni?
Ata, birlikde olduğumuz günler üçün darıxıram: Biz ayrılandan sonra, men her gece müxtelif yuxular görurem. Yuxuda biz bir yerdeyik. Doğma dilimizde danışırıq. Yuxuda men çox sevincliyem, yaraşıqlıam, yaralarımın, işgence yaralarının yeri bilinmir. Ata, yuxuda men mahnı oxuyuram, sesimin eks-sedası ruhumu oyadır!
Bilirsen, ata, men sene demek istemirdim, amma indi menim adımı deyişibler. Bagışla, amma mene öz adlarını veribler. Indi menim adım A: ile başlayır. Yox, yox ardını yazmayacam. Senin xoşuna gelmez. Senin kefini pozmaq istemirem. Senin başın vacib işlere qarışıb( olimpiyada, masin sergisine), seni vacib işlerden ayırmaq istemirem. Ümumiyyetle, ola bilsin sene yazdığım mektub - büyük bir sehvdir! Nahaq yere bunu sene yazdэm - seni vacib işlerden ayırdэm. Amma, inan, üreyim bulanır! Etrafda birce dene de olsun doğma adam yoxdur. Her terefde onlardır: Çalışırlar menim ruhumu deyişsinler, özlerine oxşatmaq isteyirler. Ata, menim muqavimet göstermeye taqetim qalmayıb. Men susuram ve bütün tehqirlere, rezilliklere dözürem. Men öz halıma öyreşmişem ve manqurta çevrilirem. Bilirsen ata, 23 il köklerimi qırıb atmağa kifayet deyil! Lakin bu köklerin üstünde yeni nesil töretmeye 23 il yeter. Ola bilsin, biz ne vaxtsa görüşdük, amma o vaxt sen meni artıq tanımayacaqsan. Hercmerclik ve mene edilen haqsızlıq menim şüurumda derin ve silinmez iz buraxıb. Bax bunu men sene, ata, heç vaxt bağışlamayacam!
P.S. Axmaq suala göre üzr isteyirem - bes sen meni qaytarmaq istemirsen?
İmza: Senin oğlun Qarabağ

<< 1 [2]