Gitmek istersen sakın "bir başkası var"
deme bana. Varsa öyle biri sakla kendine, ben
bilmek istemiyorum. Bir başka elin sana
dokunduğunu, bir başka kolun seni sardığını, bir
başka dudağın seni öptüğünü düşünmek delirtiyor
beni. "Bir başkası var" dediğin an korkarım
tepkimden, korkarım yapacaklarımdan. Bu yüzden
mesela de ki bana, "ilişkimiz yoruldu,
dinlendirelim." Bu en basit, bu en kanılmayacak
bahaneye bile kanmaya hazırım ben.
Gitmeyi kafana koyduysan eğer ve artık hiçbir
şekilde heyecanlandıramıyorsam seni, haber
vermeden git, birşey söylemek zorunda değilim.
Bırak merak edeyim, bırak yollara düşüp seni
arayayım. Bulamayınca kadehlere sarılayım,
ağlayayım. Ama yeterki duymayayım artık beni
gördüğünde ellerinin terlemediğini, dizlerinin
titremediğini. Gerçek her zaman en iyisi değildir
ve ben her gerçeği kaldıracak kadar güçlü değilim.
Bakma öyle göründüğüme, konu sen olunca en
zayıf, en aciz halime bürünüyorum. Seni
kaybetmekten deli gibi korkuyorum.
Bıktıysan benden ve topladıysan eşyalarını, ben
görmeden git. Gizlice ve sessizce. Gidişin bir
yıkım yaratmasın bende. Tanık olmayayım,
geldiğimde göreyim gitmiş olduğunu. Gözümün
içine baka baka "hoşçakal" demeni istemiyorum.
Yüzyüze bir veda bana göre değil. Kaç istersen,
bir hırsız gibi. "Uzun bir tatil" de, birdaha geri
dönme. Bir not bile bırakma, senden sonra onu
okumak bile ağır gelir bana.
Gitmek istiyorsan eğer sakın ağırdan alma,hemen
git. Beni oyalayıp biraz daha alıştırma kendine.
Kesin olsun gidişin, dönüşlerinden arınmış olsun.
Bana senden geriye hiçbirşey kalmasın. Hiç
yaşamamışsın, hiç benim olmamışsın gibi. Anılarla
başederim ben merak etme ama sen gideceksen
hazırla bahanelerini, ßeni qerçekLeLe
YüzLeştiRme..
