Seher oyanmaq istemeyeceksen ilk günler
yemek yeye bilmeyeceksen
boğazına ayrılıq ilişdi çünki…
Günde milyon defe telefona baxacaqsan
boş bir cümle gözleyeceksen her hansı bir dilde olması bele lazım olmayan…
Bağışlamayacağam onu deyerken bağışlayacaqsan ..
En çox ellerinimi qoxusunumu darıxdığını bilmeyeceksen heç
küçede gördüyün her kesi ona benzedeceksen !
Qopuq anların olacaq heyatdan
kimi neyi düşündüyünü bilmediyin…
Her kes sene bir sirr verermiş kimi bir gün onu unudacağını söyleyecek
Qorxacaqsan küseceksen hamıdan…
Daha kinli olacaqsan
Her şeye kederleneceksen;
küçede qalan uşaqların aclıqdan ölen insanları sanki ilk defe
ferqine varırmış kimi içine oturacaq her haqsızlıq…
Sonra ağrına alışacaqsan seveceksen ağrını
ondan qalan tek heqiqete sarılacaqsan !….
Öyreneceksen diger insanlar kimi yaşamağı
her kes öyrener çünki
her kes gizleyer ağrısını, bileceksen !…
Yatmadan evvel her gece saçlarını öpdüyün o anı xatırlayacaqsan
gözyaşların yığılacaq boğazına udqunamayacaqsan
Görüşdüyünüz yerlere getmek tesellin olacaq
Getmediyinde canın ağracaq gedende de üreyin qanayacaq…
Sebebsiz sevmeye başlayacaqsan sevdiyi her şeyi
sebebsiz nifret edeceksen onu üzen şeylerden…
Ümidsizlik dolduracaqsan ciblerine
daşacaq…
Ve sene bir sirrde men verim
onu heç unuda bilmeyeceksen…
O bezen peşman olacaq
sende buraxdıqlarına üzülecek ağlayacaq belke bezen…
Seni xatırlayacaq herdenbir
Eli telefona gedecek istemeden…
Amma seni bir daha heç sevmeyecek;
daha evvel sevmediyi kimi…
Yene de dönecek bir gün. qalmaq üçün deyil seni nece yıxdığını görmek üçün !..
her insan izlemek ister uğruna ölen birini…
