Hesret üreklere sancılan paslı bir xencerdir.
Hesret sağalda bilmediyimiz xestelikdir.
Hesret havası buludlu bir iqlimdir. Her gün yağış
yağır o iqlimde gözden. Şimşek çaxır qelbde.
Fırtına olur. Qasırğa dağıdır bütün qelbi. Ve
mehv olur her şey…
Ananın övladına olan özlemidir hesret. Esgerden
gelen oğlunu ayaqyalın, başıaçıq küçede
qarşılamasıdır hesret.
Ölüm ayağında olan xestesine vurduğu
dermandan sonra onun yaxşılaşmasını
sebirsizlikle, heyecanla gözleyen hekimin
üzündeki intizardır hesret.
Sevgilisi yanında oturub esger yoldaşından
danışanda, üreyinde “ Neynirem senin esger
yoldaşını,di öp de, gör neçe aydı görüşmürük.” –
deye esebleşen qızın qelbindeki hirsdir hesret.
Sevgilisiyle yeni – yeni görüşmeye başlayan
oğlanın qızın elinden tutması üçün qorxmasıdır
hesret. Onu öpmeyi arzulamasıdır hesret.
Yağışdan sonra Güneşin çıxmasıdır hesret.
Güneşden sonra da buludun gelmesi…
Atamın qebridir hesret.
Her defe sarıldığımda meni isiden bumbuz baş
daşıdır hesret.
Her gece yatdığımda ehmalca gelib üzümden
öpmesidir hesret.
Onunla keçirdiyim her gün yadıma düşdüyünde
yanağımdan axan iki damladır hesret.
Atam haqqında yeni nese eşitdiyimde atamı
yeniden görürmüşem kimi heyecanlanmağımdır
hesret.
Her paltarlarını qoxuladığımda etrini içime
çekmeyimdir hesret.
Gezdiyim her yerde onu axtarmağımdır hesret.
Tanıdım, tanımadım, atama oxşayan hamını
doğma görmeyimdir hesret.
Atamla oturduğumuz kafelerde gedib eyni stola
oturmağım, onunla içdiyimiz kimi yene eyni kofeni
içib üreyimde onunla söhbet elemeyimdir hesret.
Atamın Motal qızı olmağımdır hesret.
Qebrinden götürdüyüm torpağı her yadıma
düşdüyünde iyleyib rahatlamağımdır hesret.
Acısına dayan bilmediyimde bacılarıma,
qardaşıma, anama, neneme möhkemce sarılıb
hıçqırmağımdır hesret. Ağlamaqdan yorulub ele
oturduğum yerdece yatmağımdır hesret.
İtirmeyin ne olduğunu bildiyim üçün her gece
durub defelerle evdekilerin nefeslerini dinledikden
sonra rahat nefes almağımdır

[1] 2 >>