Meni seven,ezizleyen,saçlarıma tumar
çeken...
Baxışıyla gözlerimi gözlerine
kilidleyen, Aşiq eden...
....Sen evlisen!
Birce oğul sahibisen... Menim sene çatmır elim
Arzularım,ümidlerim...
Elden geden sevinclerim...
Yalan olmuş gerçeklerim...
Keçmişimin tilsimisen,
Neyleyimki sen evlisen... Neyleyimki Sen evlisen.!?
Axı men de bir insanam...
Hisslerim var!
Sensiz sene hesret qalan günlerim
var...
Axı men de bir insanam... Üreyim var! Qırıq-qırıq, sınıq-sınıq
Bu eşqimde viran olan bir dünyam var...
O dünyamda sen-MENİMSEN...
Nakam qalan son eşqimin kilidisen... Neyleyimki sen evlisen...
Meni severken de Evli idin,
Gece mene qonaq idin... Bu eşqime
ortaq idin Göz yaşımı gözlerim de hebs edirsen
Bu sevgini menle birge defn edirsen?!
Anlamırsan...
...Ve gedirsen!
Gileyim var,derdlerim var...
Söyleyecek sözlerim var... ...Dinlemirsen! Kim bilir?
Belke de sen mensizliye üzülürsen...
...menim kimi?
Yarım qalan bu sevginin ağuşunda
ezilirsen...
...xezan kimi? Biliremki getmelisen...!
...Sen evlisen!
Ne olsunki ,bu sevgimin temelisen?
Artiq gecdi..Bitmelisen...!!!
