Günahsız gelirik hamımız dünyaya. Hamı
sevinir. Yeni bir heyat sehifesi açılır
bizim üçün.Hamı bu sehifenin gözel
yazılmasını dua edir.Heçneyi
anlamadan,derk etmeden yaşa doluruq.
Belke ömrümüzün hem en gözel, hem de
en qorxunc çağına çatırıq. Sevirik...
Belke hele sevginin ne olduğunu
anlamırıq ama hamımız bu hissleri
qarşılıqlı yaşamağa can atırıq.
Bezilerimiz bu xesteliye bir defe
yoluxur,bezilerimiz bu xesteliyin en
güclüsünü tapana qeder çox xestelikler
görür.Bezilerimiz üçün bu xestelik
xoşbextliye,bezilerimiz üçün sağalmaz
yaraya çevrilir. Çox zaman qarşılıqsız
seven insan sevilen insanın xoşbext
olduğunu düşünür. Bu zaman o, sevilen
insanın da qarşılıqsız seve bileceyini
düşünmür. Bezen ömrümüzün axırına
qeder sevgimizi üreyimizde gizli
saxlayırıq. Bezen sevdiyimizden
ayrılmamaq üçün çox şeyi
görmemezlikden gelirik,bağışlanılmayan
sehvleri de bağışlayırıq. Bezen bir anlıq
cesaret toplayıb onsuz yaşaya bileceyive
qerar verirsen,ama bu qerar da cesaret
kimi bir anlıq olur.Geceler en yaxın
dostumuz olur.Üreyimizi yalnız gecelere
aça bilirik,yalnız geceler rahat-rahat
ağlaya bilirik,çünki bizi heçkim görmür.
Ölümden qorxmuruq. Bezen ölmek üçün
sebirsizlenirik.Ağlımız bizi düz yola
çekmek istese de, üreyimiz buna imkan
vermir. Sonumuzu bilmeden
yaşıyırıq,buna yaşamaq demek olarsa...
Bezen her şeyi zamana buraxırıq. Zaman
keçir yaşlanırıq...Başqalarının
xetalarından ders alın,herden yaşayıb
öyrenecek qeder zamanımız olmur. Bezen
heyat arzularımıza çatmağa kifayet
etmir. İkinci defe dünyaya gelsem bu
fikirle yaşardım. Ağıllı olub dünyanın
derdini çekmekdense,deli olum qoy dünya
menim derdimi çeksin.
