-Sen namus düşmenisen!Bu
qadınla
izdivaca girib ondan bir uşaq sahibi olmusan.Bize
de
özünü Allah yoluna gedirmiş kimi gösterirsen,-
dediler.Iftiraya meruz qalan bu genc böyük sebr
gösterdi.Uca Allaha güvenir ,onu bu çıxılmaz
veziyyetden ancaq Onun qurtara bileceyini
düşünürdü.
Böhtan dolu sözlere qarşı Cüreyc : -Uşağı mene
getirin,-dedi. Uşağı getirdiler.Cüreyc iki rüket
namaz
qıldı.En semimi duyğularla Rebbine yönelib ondan
kömek istedi.Sonra yeni doğulmuş körpenin
qarnına
yavaşca toxundu ve uşaqdan soruşdu: -Övladım!
Senin
atan kimdir? Uşaq cavab verdi: -Atam filan
çobandır.
Uşağın danışdığını görenler Cüreycin elini öpmeye
ve
ondan üzr istemeye başladılar.Onları Bağışlaması
üçün Cüreyce qızıldan bir ibadetxana tikmek
istediler.Amma temterağı sevmeyen Cüreyc bunu
qebul etmedi,toplaşanlara dedi: -Mene evvelki kimi
torpaqdan bir ibadet yeri düzeldin besdir.
. Exlaqsızlığı ile tanınan birinin sözlerine inanaraq
dürüst bir insana pislik edenler etdikleri herekete
göre
çox peşman oldular.Günahlarının bağışlanması
üçün
Cüreycin ibadetxanaxını yeniden evvelki halına
getirdiler

<< 1 [2]