----------------------------------Kerbela
arzusu.
---------Yene düşübdü başıma hevaye-Kerbela,
Hüseyn!
---------O altıguşe qebrive atam-anam feda
Hüseyn!
---------Revadı şieler meger yana senin feraquve,
---------Yanır ürek, alovlanır düşende iştiyaqive,
Nolur nesib ola, gelek o xoşnuma revaqive,
Geyek qara, meherremi tutaq sene eza,Hüseyn!
Senin qapında seyyida nolur ki, imtiyaz alaq,
Nesib ola ziyaretin ezelce bir cevaz alaq,
Gedek ürekde möhnetun ferate destemaz alaq,
Deyek ezize-Fatime, zebihe men qefa Hüseyn!
Nolur ki, şahiler baxa mehebbetile nökere,
Mehebbet eyle istesen o merqede munevvere,
Ayaq terefde üz qoyaq mezare-paki- Ekbere,
O altıguşe merqedi öpüb edek neva Hüseyn!
O sehni taqü günbede telaye canımız feda,
Sefa ve mervede gözel sefaye canımız feda,
Minaye-Kebeden gözel minaye canımız feda,
Cevare-rehmetindeki fedalere feda, Hüseyn!
Ne qedri eşko ah ile feraqüve devam edek,
Nolar gelek mezarüve cahanda exze-kam edek,
O pire-pak o şah müqeddese salam edek,
Tutaq mezarının tozun misale-kimiya, Hüseyn!
O qebri pakı şut edek, cahanı biz şerer salaq,
Şemime-etre-cenneti mezare pakiden alaq,
Ana dilice Esğere sinende laylay çalaq,
Sinende yareli yatıb o südemer bala, Hüseyn!
Öpek senin mezarını, bataq melal ve mateme,
Gedek ziyaret etmeye kenare-nehre-Elqeme,
O xırda qebriden öpub edek bu növi-zümzüme:
Yatıb bu yerde medeni sexavet ve vefa Hüseyn!
